Македонската авангардна музичка сцена доби ново име – проектот „Луциден сон“ го промовираше својот деби сингл – „Немирно време“.

Автор на музиката и текстот е Костадин Стојаноски, а миксот е на Гоце Кантар. Аранжманот е на „Луциден сон“.

„Немирно време треба да најави освежување и нов звук на македонската алтернативна музичка сцена, кој сигурно веќе подолго време недостасува. Оваа песна се обидува да го отслика времето во кое живееме, но истовремено е и мотив кој побудува надеж и желба за поинакво утре“, вели Костадин Стојаноски

По долгомесечната театарска тишина, изминатиов викенд во Скопје одекна културен настан што ги израдува љубителите на театарот. Во срцето на градот, на отворена сцена на покривот на ГТЦ, три вечери по ред се играа претстави во рамките на ,,Театарски викенд на отворено“, уникатен настан организиран од Театар „Комедија“ и Градскиот трговски центар.

И покрај променливите временски услови што ги имавме деновиве, токму во вечерните часови дождот изостана, па во прекрасната атмосфера под отворено небо се одиграа „Вечера за глупаци“ (11 јуни, петок), „На отворено“ (12 јуни, сабота) и „Чао, пријатно“ (13 јуни, недела), со почеток во 21 часот. Сите изведби беа проследени со смеа и аплаузи, а актерите беа поздравени со многубројни овации од задоволната публика.

Овој настан покажа колку им недостигала комедијата на скопјани и колкаво значење има театарската култура во секојдневниот наш живот. Се надеваме дека во текот на летото ќе имаме и други вакви можности за театар на отворено, дури го чекаме нормализирањето на условите и за посета на театрите. Им благодариме на актерите на Театар „Комедија“ што изведоа дел од нивните познати комедии на отворена сцена и што разнесоа смеа во центарот на градот.

Македонскиот народен театар со големо жалење се збогува со Кирил Псалтиров, доајенот на македонскиот театар.

Актерот Кирил Псалтиров дипломира на отсекот за актерска игра на Факултетот за драмски уметности во Скопје, како дел од првата генерација на дипломирани актери. Целиот работен век од 1974 година до пензионирањето го поминува во МНТ.

Псалтиров беше неразделен дел од театарот и секогаш дел од нас ќе биде неговата посветеност кон театарот и големиот број на оддиграни улоги. Првата улога во МНТ ја има во претставата „Јунона и Паунот“ (1971), а последна улога му е онаа на Љупче во „Писание“ (2002). Во аналите на МНТ ќе остане запомнет како Тевје во „Свирач на покрив“ (1983), но и по улогите на Освалд во „Крал Лир“ (1972), Оберлајтнант фон Балочански во „Господа Глембаеви“, Крам во „Бертолт Брехт пред комитетот за антиамериканска дејност“ (1977), Д-р Нинковиќ во „Сомнително лице“ (1977 и 1983), Феѓка во „Бесови“ (1978), Ампо во „Чорбаџи Теодос“ (1978), Завиша во „Војна и мир во Груда“ (1981), Попот во „Макавејски празници“ (1983), Боб Мојра во „Бог“ (1984), Солин во „Забуни“ (1989), Кралот Едвард во „Ричард трети“ (1990), Кардиналот Донателов во „Еригон“ и други.

Псалтиров ќе остане запомнет и препознатлив и по филмските и телевизиски улоги меѓу кои „Пред дождот“, „Најдолгиот пат“, „Време води“, „Пресуда“, „Мисија Лондон“, но и „Волшебното самарче“, „Во светот на бајките“, „Тврдокорни“ и „Македонски народни приказни“.
Засекогаш ќе остане дел од МНТ.

Поради мерките за Ковид пандемијата, комеморацијата за актерот Кирил Псалтиров нема да може да се одржи.