Портпаролката на Министерството за надворешни работи на Русија, Марија Захарова, изјави дека контактите меѓу Русија и Соединетите Американски Држави се обновуваат, откако беа речиси целосно прекинати претходната година.

Според неа, иако овој процес не е лесен, тој се одвива во неколку насоки, особено преку подобрување на работата на амбасадите и дипломатските канали, објави РИА Новости.

„Контактите меѓу Русија и САД се обновуваат, бидејќи претходно беа целосно прекинати. Ова, се разбира, не е лесна задача, но се одвива во различни насоки“, истакна Захарова.

Таа нагласи дека клучна улога во овој процес одиграле рускиот министер за надворешни работи Сергеј Лавров и американскиот државен секретар Марко Рубио, кои отвориле простор за консултации меѓу дипломатите.

Захарова, исто така, спомена дека контактите се водат и на парламентарно ниво, при што руските сенатори комуницираат со своите американски колеги.

„Веќе се постигнати конкретни резултати, вклучително и подобрувања во работата на нашите амбасади“, додаде таа.

Зборувајќи за улогата на Соединетите Американски Држави во Украина, Захарова истакна дека би било попродуктивно да се зборува за обновување на билатералните контакти отколку за американската посредничка улога.

„Не треба толку многу да зборуваме за посредничката улога на САД во Украина, туку за обновувањето на контактите меѓу Москва и Вашингтон, кои претходната администрација намерно ги уништи“, заклучи Захарова.

Тензиите меѓу Индија и Пакистан нагло ескалираа по терористичкиот напад минатиот месец во Пахалгам, во индискиот дел на Кашмир, во кој беа убиени 26 лица. Со растот на стравувањата од војна, неколку пакистански политички и воени претставници се заканија дека ќе употребат нуклеарно оружје.

Во таква нестабилна ситуација, повторно се пушта во оптек научен труд од 2019 година објавен од „Раутлеџ“. Студијата предвиде нуклеарен конфликт меѓу Индија и Пакистан оваа година, предизвикан од терористички напад со голем број жртви.

Авторите на студијата предвидоа сценарио во кое голем терористички напад, првично замислен како напад врз индискиот парламент, ја поттикнува Индија да распореди трупи по должината на линијата на контрола (LoC), а Пакистан одговара со иста мера. Со зголемувањето на тензиите, има гранични судири и смртни случаи од двете страни, што доведува до брза ескалација.

„Исто како и во јануари 2002 година, обете страни мобилизираат и распоредуваат војници. Избувнуваат судири и има смртни случаи од обете страни“, се вели во текстот.

Прва употреба на нуклеарно оружје
Според оваа симулација, кога индиските сили почнуваат да напредуваат кон пакистанска територија, пакистанските генерали, плашејќи се од воен пораз, одлучуваат да употребат нуклеарно оружје.

Ден 1: Пакистан користи 10 тактички нуклеарни бомби (по 5 килотони секоја) на своја територија против индиски тенкови.
Ден 2: Пакистан испалува уште 15 тактички бомби. Индија одговора со 20 стратешки нуклеарни експлозии во воздух над воените инсталации и складиштата за нуклеарно оружје на Пакистан.
Овие напади предизвикуваат огромни пожари и облаци од чад, слични на оние по бомбардирањето на Хирошима или пожарот во Сан Франциско во 1906 година.

Ескалација што никој не може да ја спречи
Наместо да го заврши конфликтот, ескалацијата на Индија води до уште посмртоносен трет ден: Пакистан одговара со 30 воздушни напади врз индиските воени гарнизони, поморски бази и аеродроми, заедно со уште 15 тактички напади. Потоа Индија напаѓа 10 пакистански воени цели во градовите.

Студијата опишува катастрофална верижна реакција: гнев, паника, недоразбирања и строги воени протоколи од двете страни што водат до целосна нуклеарна војна.

Во текот на следните три дена, Пакистан го користи целиот свој стратешки нуклеарен арсенал од 120 боеви глави, насочувајќи се кон индиските градови. Индија возвраќа со 70 нуклеарни напади воздух-воздух и чува уште 100 боеви глави во резерва за да ја одврати Кина од напад, но иронијата е што претходно не успева да го одврати Пакистан.

Последици за целиот свет: Десетици милиони мртви, милијарди погодени
Доколку обете земји имаат по околу 250 нуклеарни боеви глави, авторите предупредуваат на ужасни последици: од 50 до 125 милиони мртви во првиот бран, во зависност од моќноста на оружјето, големите индиски и пакистански градови би биле уништени или би станале непогодни за живеење, а би дошло и до целосен колапс на инфраструктурата: здравствената заштита, транспортот, снабдувањето со енергија и финансиите би биле уништени.

Чадот и екстремните пожари би предизвикале климатски промени што би влијаеле на целиот свет и би довело до глад што би можел да погоди милијарди луѓе. „Последиците би биле огромни и глобални по размер“, заклучува студијата.

Владата на Велика Британија одлучи да ја намали минималната возраст за управување со возови од 20 на 18 години поради недостаток на работна сила, објави Министерството за транспорт, пренесува Скај њуз.

Одлуката е донесена поради податоците што покажуваат дека досега имало дури 87 проценти откажувања на возењата поради недостаток на возачи.

Моменталната минимална возраст за влез во железничкиот сектор е 20 години, но со оглед на тоа што бројот на возачи се приближува кон пензионирање – просечната возраст на британски возач е 48 години, а дури 30 проценти од возачите се очекува да се пензионираат до 2029 година.

Земји како Франција, Германија, Холандија и Швајцарија веќе ја намалија минималната возраст за машиновозачи.

Обуката за управување со возови на главните линии обично трае помеѓу една и две години, а стандардите за проценка и квалификација на машиновозачите нема да се променат.
Индустриската организација „Одбор за безбедност и стандарди на железницата“ спроведе истражување кое покажува дека 18-годишниците можат безбедно да станат машиновозачи, пренесува медиумот.

Нови работни места и програми би можеле да бидат достапни веќе од декември, според соопштението на DfT.

Министерот за транспорт Хејди Александар изјави дека владата ги „подготвила железниците за иднината“ за да ги намали „доцнењата и откажувањата предизвикани од недостаток на возачи“.