Пред Вишиот суд во Белград денеска продолжи судењето за масакрот на Коста Кецмановиќ.

Денеска сведочеа родителите на повреденото момче Ј.Д.

Солзи кај присутните по сведочењето на родителите на момчето, пренесуваат медиумите во соседството.

– Син ми, ми се јави во 8.45 да ми каже дека е ранет. Бев од другата страна на градот и трчав кон училиште – рекол таткото. Потоа раскажувал за агонијата додека го барал синот од училиштето каде што биле присутни полицијата и итната помош.

Во сведочењето тој кажал што му кажало детето за Коста Кецмановиќ.

„Ништо не ми кажа во болница бидејќи околу него имаше полиција и форензичари. Кога излезе после три дена, ми рече: „Тато, имаше црвени очи, очи на ѓавол“. Тој го погодил со еден куршум, а другиот поминал покрај него кон вратата додека тој трчал да излезе и да се спаси. Прескокнувал мртви и раскрвавени деца. Буквално ги повлекол тие двајца пријатели кои трчале по него“, раскажал Небојша, таткото на ранетото момче.

Таткото на ранетото момче сведочеше дека нивниот живот се променил по масакрот во кој неговиот син беше застрелан во бутот.

Момчето ретко зборува за масакрот, а според сведочењето на неговите родители се уште има изразени последици и дека постојано оди на психотерапија и зема лекови.

– Се грче и скока на се. На почетокот беше неподносливо и страшно. Секој ненадеен звук го прекинуваше, а во јавниот превоз се случува кога свети и се гаси светлото, тој се откачува и ме вика мене и мајка му за да праша што да прави. Го смируваме, но веќе не е тоа дете, детството му е уништено“, изјави Небојша.

Мајката зборувала многу тивко и била ужасно депресивна и тешко ги потиснувала своите емоции, според написите на тамошните медиуми.

-Тој ден бев на училиште, работам во тоа училиште и ја познавам генерацијата на мојот син затоа што бев учителка и на нивната генерација – изјавила вознемирената мајка на момчето Будимка Димитријевиќ. Таа раскажала како тој ден дознала за масакрот и дека нејзиното дете е рането.

„Дојде колега и ја отвори вратата од училницата и рече излези, излези, има пукање во училиштето. Брзо заминавме и по некое време син ми дојде до мене и ми рече: „Мамо, ме погодија“. Децата го опколија. Ја видов раната и цело време доаѓаа информации за загинати и повредени. Учениците плачеа. Го барав мојот постар син, а Јован постојано повторуваше дека е ранет. Му реков: „Добро е, жив си, но Михајло, кој беше осмо одделение во истото училиште, го нема. За еден час се јави и тој. Не видов кога Јован го однесоа со брзата помош“, раскажала мајката.

Судскиот спор, според написите, ќе трае до средината на декември, кога треба да биде завршено вештачењето на ранетото момче, како и на извршителот на страотниот масакр.

Сопругата на Сергеј Трифуновиќ, Исидора проговори за неодамнешниот случај на српскиот актер. Таа во интервју за ТВ Блиц изјави дека актерот е осуден на една година затвор условно и дека мора да ја напушти Хрватска до 22 септември.

„Сергеј е казнет за меме фотографија, тој не е автор на таа фотографија, тој е дистрибутер. Фотографијата е спорна. Овој случај нема врска со оној од минатата година во Сплит. Сергеј тогаш беше осуден и плати. Имајќи предвид дека тој не беше на територијата на Република Хрватска кога ја сподели таа фотографија, не ни е јасно дали важат хрватските закони“, изјави Исидора.

„Нему му е забранет влез во Хрватска на три месеци. Тој мора да ја напушти Хрватска до 22 септември“, додаде таа, а потоа раскажа како таа и Сергеј го поминале времето во Хрватска откако тој бил ослободен.

„Одморивме, прошетавме, тој е разочаран поради начинот на кој го третираа. Не се чувствува добро за околностите. Моите родители живеат во Хрватска, никој не ни гарантира што ќе биде следниот пат ако решиме заедно да ги посетиме“, заклучи Исидора.

Сергеј Трифуновиќ беше уапсен во вторник околу полноќ на граничниот премин Бајаково додека преминувал од Србија кон Хрватска. Потоа бил спроведен во Општинскиот суд за прекршоци во Сплит. Трифуновиќ пред судот изјави дека не се чувствува виновен за она за што е обвинет.

Источна и централна Европа беа тешко погодени од поплавите, 16 лица загинаа, илјадници останаа без покрив над главата, а вкупната штета се брои во стотици милиони евра.

Циклонот „Борис“ продолжува да се заканува, реките надојдоа. Хрватска е во опасност поради Дунав. Другите реки се помалку проблематични, пренесуваат хрватските медиуми.

„Имаме мапи за ризик и опасност од поплави. Сигурно ова е една од петте најголеми во историјата. Ова може да се спореди со 2013 година. Но сите ние се бориме против тоа и неуморно работевме, дење и ноќе. Сега има повеќе од 300 луѓе на терен, а пратени се повеќе од 10.000 вреќи, изјави генералниот директор на „Хрватски води“, Зоран Ѓуроковиќ, коментирајќи ја можноста од поплави и водостојот на реките.

Напомена и дека нема недостиг од материјал, ниту од работна сила.

Хрватска, како што рече, е подготвена, без разлика на зголемениот ризик. Исто така, предвидува дека ниту една населена област не треба да биде загрозена.

„Имавме доволно време бидејќи бранот вода патува седум дена до Хрватска. На сите луѓе им беше предложено колкаво ниво на водата може да се очекува, а обезбедивме и луѓе и ресурси. Од недела кога ќе ги завршиме сите активности, главен фокус ќе бидат насипите затоа што не смеат да попуштат“, заклучи Ѓуроковиќ.

Тој одговори и на прашањето како може ситуацијата да се избегне:

„За жал, пред се, придонесоа климатските промени и екстремните хидролошки услови, а тие области имаат поголема населеност, густо се изградени, има и земјоделски површини, а ги стесниле котлинските профили, па можни се природни поплави“ рече тој и продолжи:

„Тешко е да се надградат системите. Традиционално се прават. Проблемот е да се направат десет километри насипи, а само во Хрватска имаме 4.100 километри насипи. Во моментот кога имате најава за екстремни околности не е можно да ги надградиме насипите, ако тоа не беше направено со години пред тоа, да се прилагоди на климатските промени и да се направи се за да се осигура дека дел од водата е безопасна од излевање.

Како ја доживеа одбраната од поплави во Европа? Гледаме дека парламентот во Будимпешта е како остров.

„Унгарија има долга традиција на одбрана од поплави и верувам дека ќе се брани подобро од другите земји. Германија, Австрија, Словенија и Италија имаат големи проблеми. Добро се спротивставуваме досега, без разлика на рекордните водостои на некои реки Ние го прифаќаме сето ова без поголеми последици, но мора да работите, ништо не се случува само по себе.