Топ
„Кунико рисорсис“ кои ја тужат Македонија за „Фени“, надвор од земјава се осомничени за перење пари и организиран криминал

Казахстанското трио, како што низ светот се познати сопствениците на „Кунико рисорсис“ (Cunico resources) кои до лани беа газди и на кавадаречки „Фени“, а сега ја тужат Македонија, имаат тужби речиси во сите земји во кои што работеле. Киргистанецот Александар Машкевич (Aleksander Mashkevich), Узбекистанецот Потох Чадиев (Patokh Chodiev) и муслиманскиот Ујгур од Киргистан, Алијан Ибрагимов (Alijan Ibragimov) го сочинуваат триото кое според светските медиуми има богатство изразено во билиони, стекнато по распадот на СССР.
„Макфакс“ ги истражуваше тужбите поврзани со оваа компанија против чии претставници во Македонија има неколку кривични пријави.
Измама, перење пари, корупција и организиран криминал се најчестите обвиненија со кои се соочиле во различни држави, покажа интернет истражувањето.
Триото има бројни обвинувања но нема осуди, оти плаќаат спогодби. Во 2016 година „Форбс“ извести дека белгискиот инженеринг гигант „Тректабел“ го тужи триото за измама, перење пари и организиран криминал. Во спорот била постигната спогодба со плаќање отштета.
Во 2013 година британската влада ги гони за корупција за случаи поврзани со нивни
Дејности во Африка и Казахстан, овие случаи се уште се активни. Британски „Телеграф“ јавува дека бизнисите на казахстанското трио се тесно поврзани со казахстанскиот диктаторски претседател Нурсултан Назарбајев за кого се сомневаат дека им е таен партнер, а нивното богатство се должи на незаконска приватизација на огромен дел минерални ресурси, струја и железница во Казахстан направена со поддршка на претседателот по распадот на СССР.
Александар Машкевич од триото во 2011 година во Турција бил инволвиран во скандал со секс забави со малолетнички на турската јахта „Савона“. Скандалот го открила турската полиција.
Во 2007 година компанијата ЕНРЦ, сопственост на триото, се котирала на лондонската берза. Многу англиски пензиски фондови инвестирале во групацијата за на крај да изгубат многу пари. Британските медиуми во 2010 јавуваат дека ЕНРЦ била листирана на лондонската берза за метали, акциите биле продадени скапо, а по низа афери цената на акциите на компанијата вртоглаво паднала и казахстанското трио евтино си ги купило назад. Двете фирми на триото ЕНРЦ и ИМР се постојано присутни по судовите во Англија и Холандија со бројни обвиненија за измама, корупција и организиран криминал.
„Кунико“ има тужба и од канадската компанија „Фрст квантум минералс“ (First quantum minerals) за незаконско преземање на рудник во Конго. Британските медиуми во 2016 година известија дека Владата на Конго го одзела рудникот на канадската фирма, ја продала на фирма во сопственост на претседателот на Конго за 20 милиони американски долари, а потоа оваа фирма го продала рудникот на ЕНРЦ која е во сопственост на казахстанското трио за 175 милиони долари.
Казахстанското трио е под истрага и од британската Служба за првостепени измами (Serious fraud office). Осомничени се за измама, мито и корупција за зделки во Африка и Казахстан. Британската служба утврдила дека казахстанското трио е познато по зделки со влади на неразвиени земји каде што корупцијата е на највисоко ниво.
Двајца директори на ЕНРЦ, по аферата со рудниците во Конго, се пронајдени мртви во хотел во Мисури, САД.

„Кунико рисорсис“ беше сопственик на „Фени“ од 2004 година до лани, кога беше прогласен стечајот на фабриката
Казахстанското трио влезе во „Фени“ во 2004 година. До 2015 партнерски управуваа со фабриката нивните фирми ИМР и БСГР, но поради меѓусебни недоразбирања поведоа судски спор околу сопственоста и ИМР стана доминантен сопственик на фабриката со обврска да уплати 60 милиони долари на сметката на „Фени“ и да инвестира во производниот процес. Вработените во фабриката изминатиов период сведочеа дека планираните средства за инвестиции воопшто не се чепнати туку по истекот на гарантниот период, на почетокот на 2017 година „Кунико“ си ги подигнале средствата од сметката и покрај огромните долгови, за неколку месеци подоцна, септември 2017 година да го прекинат производство. Вработените останаа дома, а „Кунико“ ја понуди фабриката на продажба за 1 американски долар на бугарски „Енекод“ под услов да ги отплати долговите од над 70 милиони долари. Оваа продажба ја оспорија банките кредитори на „Фени“ кои одлучија фабриката да оди во стечај низ кој ќе се прави реорганизација. Фабриката продолжи со производство во март годинава кога швајцарски ГСОЛ ја закупи, ги исплати долговите и ги задржа на работа сите вработени. Стечајната постапка низ кој се бара нов сопственик на фабриката се уште трае.
„Кунико риосрсис“ беше против стечај за „Фени“ од стартот на постапката. Два дена по рестартот на производството во „Фени“, Владата информираше дека компанијата „Кунко ресорсис“ покренала тужба против Македонија пред арбитражниот суд во Вашингтон. Кое е обвинението за државата Владата не откри, но соопшти дека за одбраната ја ангажирале американската адвокатска канцеларија „White & case“.
На почетокот на месецов, пак, холандските медиуми јавија дека „Кунико“ во Амстердам, каде што е седиштето на компанијата, поднеле тужба против 9 фирми и 4 физички лица, меѓу кои и вицепремиерот Кочо Анѓушев за киднапирање на имотот во Македонија.
Против Јусуф Миракхмедов, поранешниот директор на „Фени“ поставен од „Кунико“ Управата за финансиска полиција поднесе две кривични пријави, а кривична пријава против него но и против целото раководство на „Фени“ поднесе и малцинскиот партнер БСГР.
Во случајот со „Фени“ се вклучи и „Транспаренси интернешнал – Македонија“. Постапувајќи по претставка од „Кунико“, тие посочија дека стечајната постапка не се води законски и поднесоа кривични пријави против стечајната судијка и против стечајниот управник на „Фени“.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Македонија
Села му одговори на Таравари: Без доверба и чест нема ниту куќа, ниту врата

Едниот од лидерите на поделената Алијанса за Албанците, Зијадин Села, преку социјалните мрежи му одговори на неговиот поранешен сопартиец, Арбен Таравари за можноста за повторна соработка.
„Според албанската традиција и обичајното право, домот не е едноставно место каде што живееш, туку тоа е име и идентитет! Дали вратата или куќата е голема или мала го прави сопственикот на куќата. Честа, довербата, дадениот и одржан збор и мажественоста се атрибутите кои овој сопственик мора да ги има. А кога ги нема, тоа не се нарекува ниту куќа, ниту врата, а камоли голема“, се вели во објавата на Села.
Таравари претходно вчера рече дека кој сака е добредојден да им се придружи. Одговарајќи на новинарско прашање дали е можно повторно спојување со лидерот на другото крило од Алијанса за Албанците, Зијадин Села, тој изјави: „Јас кажав дека нашата куќа, нашата фамилија е голема, за сите вратите се отворени, така што, кој сака нека повели, добредојден е“.

„Јас кажав дека нашата куќа, нашата фамилија е голема, за сите вратите се отворени, така што, кој сака нека повели, добредојден е“ – Арбен Таравари
Алијансата за Албанците на Таравари одлучи на локалните избори да излезе со посебни листи за општински советници.
Македонија
Папазов од притвор оди во куќен притвор – за седуммина осомничени за пожарот во Кочани мерката е заменета

Поранешниот градоначлник на Кочани, Љупчо Папазов, кој си поднесе оставка од функцијата по трагедијата во дискотеката „Пулс“, оди во куќен притвор, каде што се и неговите претходници на градоначалничката функција, Ратко Димитриевски и Николчо Илијев.
Судот во Кочани на својата веб-страница денес информираше за донесените мерки за осомничените во истрагата, со што на седумина осомничени, мерката притвор им е заменета со куќен притвор.
„По изјавена жалба од осомничените преку нивните бранители изречената мерка притвор беше замената со мерка куќен притвор за тројца осомничени, а во понатамошниот тек од постапката по даден предлог на ОЈО Кочани за замена на мерката притвор со мерка куќен притвор за 4-четири осомничени беше определена мерка куќен притвор“, пишува во соопштението на судот.
Ексминистерот за економија, Крешник Бектеши останува во притвор, додека неговите претходници, ексминистрите за економија, Ваљон Сарачини и Беким Незири, се во куќен притвор. За Дритон Кучи се изречени се мерки на претпазливост.
Пожарот во „Пулс“ ги однесе животите на 62 лица, од кои повеќето млади.
Прочитај и: Почина уште еден повреден во пожарот во Кочани, кој се лекуваше во Белград
Осомничениот полицаец за пожарот во Кочани по кој се трагаше сам се пријавил во Обвинителството
Регион
Револт во Германија поради новите правила за работниците од Западен Балкан, меѓу кои и македонските

Идната Демохристијанско-социјалдемократската влада планира да инвестира 500 милијарди евра во наредните години во реконструкција на дотраената инфраструктура: железници, патишта и мостови. Во исто време, има намера да се фокусира на уште еден итен проблем, а тоа е недостатокот на станови во Германија, пишува Дојче веле.
Но, за тие планови, покрај пари, ќе бидат потребни и многу работници, квалификувани и неквалификувани. Токму во овој сектор Правилото за Западен Балкан, воведено во 2016 година, ги покрива потребите на германскиот пазар на труд во последните години бидејќи, за разлика од другите програми за имиграција на работна сила, Правилото за Западен Балкан не ја условува квалификацијата, туку само договорот за вработување на германскиот работодавач. Ова и овозможи на градежната индустрија особено да вработува неквалификувани работници кои исто така се дефицитарни на германскиот пазар на труд.
Погрешна и штетна одлука
Минатата година, социјалдемократско-зелено-либералната влада, во екот на имиграциската либерализација, ја зголеми годишната квота како дел од правилото за Западен Балкан од 25 на 50 илјади работни дозволи годишно. Но, во својот коалициски договор, идната влада минатата недела повторно ја намали таа квота на 25.000 годишно.
Сега многу работодавци се прашуваат која е причината за ова намалување.
„Правилото за Западен Балкан се покажа како испробан инструмент за регрутирање работна сила без прекумерна бирократија, што инаку е реткост во секторот за миграција“, изјави за „Штутгартер цајтунг“ заменик-директорот на Германската индустриска и трговска комора, Ахим Деркс. Затоа одлуката на идната влада повторно да ја преполови квотата за Западен Балкан, според него, оди во погрешна насока.
Тим-Оливер Милер, директор на Централната асоцијација на германската градежна индустрија, дели слично мислење. Тој за „Штутгартер цајтунг“ изјави и дека намалувањето на годишната квота особено влијае на градежната индустрија.
„Значаен дел од странските работници на германските градилишта доаѓаат од некои од земјите на поранешна Југославија… сегашната одлука за намалување на овој контингент е изненадувачка и штетна за индустријата. Особено ако се земат предвид планираните инфраструктурни проекти кои ќе ја зголемат побарувачката за работна сила“, вели Милер.
Зошто да се намалат квотите?
Намалувањето на квотата нема да влијае само на големите инфраструктурни проекти, туку и на станбената изградба, смета Аксел Гедашко, директор на чадор-асоцијацијата за изградба на станови (ГдВ).
„Ако протокот на работници од Западен Балкан се преполови, тоа би можело да го влоши недостигот на работна сила на градилиштата“, смета Гедашко.
Ниту Јан Даненбринг од Централното здружение на германски занаетчии (ЗДХ) не ја разбира причината за намалувањето на контингентот.
„Федералната влада неодамна ја удвои оваа квота и сега ја враќа назад иако околностите во споредба со минатата година не се променети“, вели Даненбринг, исто така за „Штутгартер цајтунг“ и заклучува: Ако сакаме да промениме нешто во секторот за домување, ќе ни треба секој човек.
Негативни коментари и недоволно разбирање за одлуката на идната влада за правилата за работниците од Западен Балкан доаѓаат и од редот на експертите за пазарот на трудот. Херберт Брикер од Институтот за истражување на пазарот на труд (ИАБ) смета дека потегот на владата испраќа погрешен сигнал. Тој посочува дека вработувањето на Западен Балкан досега се покажало како успешен механизам.
„Од 95 до 98 отсто од оние кои пристигнале во Германија како дел од ова правило се вработени една година по нивното пристигнување во Германија и редовно ги плаќаат своите придонеси“, заклучува Брикер.