Честа да го отвори овогодинешното издание на нашата најголема културна манифестација „Охридско лето“ на 12 јули ќе ја има композиторот и аранжер Енио Мориконе, придружуван од Унгарскиот филхармониски оркестар и хорот на Македонската опера и балет

Енио Мориконе е најверојатно најпознатиот композитор на филмска музика на дваесетиот век. Исто така, тој е и меѓу најпрофилираните композитори поради неговата работа во безброј различни медиуми. Сигурна бројка не е достапна, но тој изработил филмски теми за неколку стотици филмови низ минатите неколку децении. Се претпоставува дека се работи за преку 500. Иако, неговите теми се нашле во секој филмски жанр кој што може да се замисли (истото важи и за музичките стилови кои ги користи), тој најмногу се идентификува со шпагети вестерн стилот на звучна позадина за филм. Тој е всушност пионерот на овој правец, прославувајќи се со темите за филмовите на режисерот Серџо Леоне. Палетата на делата на Мориконе е неверојатно разнолика, движејќи се од класична музика, џез, поп, рок, електроника, авангардна музика, италијанска музика итн. Проценуван од најважните личности во модерната музика како Џон Зорн, (не споменувајќи ги модерните филмски режисери како Мартин Скорсезе), Мориконе не може да се смести само во класата на најдобри композитори на филмска музика, туку и во најважните современи композитори од кој било вид.Мориконе започнал со студии на само 12 години на римскиот конзеваториум „Санта Сесилија“. Мотивиран од своите инструктори да се фокусира на композиција, Мориконе се издржува свирејќи труба во џез оркестри, за потоа, откако дипломира да се вработи во италијанската национална радио мрежа. Тој не почнал да компонира теми за филм се‘ до раните шеесетти, а меѓународното внимание го стекнува дури кога ја започнува соработката со Леоне. Клучниот момент е филмот „За грст долари” („A Fistful оf Dollars“) во средината на шеесеттите. Шпагети вестерн филмовите одбележуваат само мал дел од кариерата на Мориконе, но за многумина овој период важи за најдобар и најиновативен. Мориконе ги засилуваше филмските заплети и самата драма низ непредвидливи инструментализации и аранжмани. Дисонантни хармоники, играчки пикола, бомбастични црковни оргуљи, симпатични свиркања и викални коруси-сето ова стана заштитен знак на продукциското дуо Мориконе-Леоне, но и на целиот шпагети вестерн жанр. Влијанието од рокенролот се чувствуваше во тивките, демнечки и застрашувачки гитари кои влијаеа (случајно или намерно) врз творештвото на низа артисти и групи како „The Ventures“, Двајн Еди, „The Shadows“ и Џон Бери. Најпознатата тема на Мориконе е носечката мелодија на филмот „Добриот, лошиот и грдиот“ („The Good, the Bad and the Ugly“). Кога Хуго Монтенегро ја преработи оваа песна, таа стигна на првото место на официјалната американска топ листа. Иако извесно време беше зафатен со филмовите на Леоне, Енио Мориконе секогаш наоѓаше време за најразлични филмски проекти како класиките „Алжирска битка” („Battle of Algiers“) и ”Гори!” („Burn“). На крајот на седумдесетите, Мориконе почна да се оддалечува од Леоне и шпагети вестерн филмовите, фокусирајќи се на соработката со бројни режисери ширум светот. Грандиозните оркестрации и незаборавните мотиви за Мориконе се нешто сосема вообичаено. На пример, Ворен Бити не ја пропушти приликата во едно свое интервју за Los Angeles Times да забележи : „Не постои подобар композитор од Мориконе кога треба да се направи филмска тема!”. Добрите резултати продолжија и кога Енио Мориконе почна да експериментира со електронска музика. Возраста не го запре Мориконе. Всушност, во последниве три декади тој го доживува својот најголем комерцијален успех и добива највисоки признанија од сите страни на светот. Дури, беше и номиниран за Оскар за музиката во филмот „Мисијата” („The Mission“) во 1986 година. Од тогаш, па до денес, Мориконе соработувал со најдобрите светски режисери како : Педро Алмодовар, Брајан де Палма, Роман Полански, Мајк Николс, Оливер Стоун и Бери Левинсон. Најверојатно, од поновите филмски теми на Мориконе, најзабележителна е музиката за филмот „Синема Парадизо” („Cinema Paradiso“).