Депресијата, анксиозноста и најразлични психиолошки нарушувања кај луѓето, за жал, сè почесто со фатални последици. Убиствата и самоубиствата стануваат  речиси секојдневни настани, а истражувањата покажуваат дека сме нација која масовно употребува таблети за смирување. Колку колективното ментално здравје е условено од општествените и социлошките фактори, колкава е одговорноста на медиумите кои во трка за сензацинализам понекогаш неетички известуваат за трагичните настани и ја подгреваат негативната атмосфера, а јавноста е во постојано исчекување на лошите вести и воопшто дали живееме во доволно здрав систем кој му помага на индивидуалецот да се справува со животните проблеми или, пак, дополнително го фрустрира, дебатиравме со Славица Арсова, психијатар од Клиниката за психијатрија, Жанета Трајковска од Институтот за комуникациски студии и Маријана Марковиќ од Институтот за социлошки и политичко-правни истражувања.

Поттикнати од минатонеделните настани кога јавноста беше вознемирена од вестите за одземање на животот на актерката Билјана Беличанец, а веднаш потоа и на синот на поранешен градоначалник, како и од реакциите на јавноста, начинот на пласирање на вестите во медиумите, „Макфакс“ на темата „Влијанието на општествените и социлошките фактори врз колективносто ментално здравје“ се обиде да ја увиди широката слика, да ги лоцира причините и одговорностите на различни општествени фактори. Општиот заклучок е дека живееме во многу политизирано општество, дека транзицијата го сруши вредносниот систем, а новиот систем тешко се гради. Одговорноста е подеднаква кај секој што може да влијае во општеството, од образовниот, правниот систем, медиумите.

Според Арсова, населението не треба да се психијатризира, но секако дека хроничната изложеност на негативни вести придонесува за нагласена анксиозност кај луѓето а медиумите мора многу да внимаваат на кој начин ќе известуваат за случаите за самоубиство.

За Жанета Трајковска, легитимна е пазарното размислување на медиумите и битката за поголема читаност и гледаност, но, сепак, мора да се почитуваат етичките кодекси и да се внимава како ќе се известува за случаи на самоубиство и убиство.

Според Маријана Марковиќ, истражувањата спроведени во Институтот покажуваат дека сите промени на системот од осамостојување на државата до денес донесоа неизвесност за граѓаните, не создадоа цврсти вредносни модели, но, сепак, таа е оптимист и смета дека граѓанските иницијативи и невладиниот сектор успеваат да се занимаваат со проблемите на граѓаните и на системот на вистински начин.

Кандидатката за претседател зад која застана опозициската ВМРО-ДПМНЕ, професорката Гордана Силјановска-Давкова, предизвика различни реакции во јавноста по објавувањето и изборот на нејзината кандидатура. Реакциите се движеа од позитивни, преку говор на омраза и сексизам за нејзиниот изглед, до коментари од типот „како е можно вмровски кандидат да биде поранешна министерка во Владата на Бранко Црвенковски“ и зошто премолчела голем дел од општествените случувања за време на владеењето на Никола Груевски.

Во интервју за „Макфакс“ таа одговара на дел од овие прашања, нејзините ставови за шарената револуција, оценува што би направила различно доколку би била избрана за претседател, а јасно ги изразува и своите негодувања во однос на договорот од Преспа. Вели дека е легалист и дека е должна да го прифати договорот, но дека „прашањето сè уште не е затворено“.

„Јас немам проблем да има компромис со име кон надвор, ама име кон сосед за внатре е крајно чудно решение“, вели таа.

Силјановска тврди дека слушала дека нејзиниот молк значел поддршка на „груевизмот“ и додава дека Груевски го сретнала само еднаш, кога се дискутурало за Законот за високо образование.

„Професорите не треба да се секогаш присутни по медиумите, но секогаш кога ме повикувале да кажам свој став, тоа сум го правела. Кај нас има таканаречени ‘прекувремени медиумски фабрички работници’ кои цело време се по телевизии и го окупираат медиумскиот простор. Јас не сум таква личност“, тврди Силјановска.

Таа вели дека кај неа преовладал инаетот и фактот дека очекувала промени по промената на власта, но и дека неколкупати се предомислувала пред да ја поднесе кандидатурата.

„Мотото на шарената револуција беше ‘нема правда, нема мир’, а сега е ‘нема правда, има мир’. Шарената револуција не даде резултати“, вели таа.

Децидно стои на ставот дека не е врзана за ниту една политичка партија и дека нејзиното време на партиски активизам е поминато.

„Партија бирам еднаш, повеќе не. Во 1994 година ја видов политиката однатре и сфатив дека тоа не е мојот живот“, тврди Силјановска, додавајќи дека таа е критичар на секоја власт, па затоа не се пријавила на конкурсот на СДСМ за претседател на државата.

„Но, да беше конкурсот во времето кога владееше ВМРО-ДПМНЕ, можеби не би било проблем“, вели таа.

Силјановска од утре ќе собира потписи за претседателската кандидатура низ сите подрачни канцеларии низ ДИК во земјава.

Чии ставови брани сега пратеникот Павле Богоевски, оние на шарената револуција или на СДСМ, беше главната тема на интервјуто за „Макфакс“, каде што тој зборуваше за актуелните теми поврзани со амнестијата, измените во Кривичниот законик, бегството на Никола Груевски, како и критиките од неговите соборци од шарената револуција.

Богоевски беше еден од најгласните противници на амнестијата. Во повеќе наврати тврдеше дека амнестија за 27 април нема да има, но сепак гласаше за Законот за амнестијата.

„Во моментот немав информации дека помирувањето ќе резултира со амнестија. Мојот став за 27 не е променет, мислам дека е срам тоа што е направено. Јас се извинувам, но ниту еден одделен став ниту една репутација не е вредна за да се помине во изолација“, вели тој и додава дека со пратеникот Крсто Мукоски не разговара, а со Сашо Василевски само се поздравува.

„Кога сфатив дека нема што друго да се направи за да се добијат 80 гласа за уставните промени, тогаш го променив ставот за амнестијата“, вели тој.

Богоевски признава дека неговата репутација е нарушена, вели дека се кае што станал пратеник, но дека мора да ги исполни обврските додавајќи дека политиката е валкана работа.

Иако неговите соборци од шрената револуција жестоко го критикуваат, тој вели дека се смета за легитимен претставник на шарената револуција, а критиките од неговите соборци ги смета за нормални.

„Би бил разочаран ако тие имаат поинаков став од критичкиот“, вели Богоевски.

Тој не сака да разговара за бегството на експремиерот, сега азилант во Унгарија, Никола Груевски. На нашите прашања кусо одговараше дека ќе чека да заврши истрагата за да го каже својот став.

На прашањето дали како последица на разочарувањата што ги предизвика тој има намера да поднесе оставка, Богоевски е дециден дека такво нешто нема да се случи додека Македонија не се исправи на патот кон ЕУ и НАТО.