Култура
За најдобрите филмови на „Киненова“ ќе одлучуваат Лех Мајевски, Дебора ван Дам и Дејан Дуковски
На 8. издание на „МФФ Киненова“ за најдобрите филмови ќе одлучува меѓународно жири во состав: Лех Мајевски, поет, сликар, писател, режисер и визуелен уметник од Полска, Дебора ван Дам, режисерка и кинематограферка од Холандија, и Дејан Дуковски, писател и сценарист од Македонија.
Низ играта на светлото, сенките и боите на филмската проекција се изнедрија универзуми на осум нови храбри филмски авторски гласа од целиот свет со нивните деби филмови, преку кои публиката имаше можност да ги види актуелните приказни од Бразил, Англија, Шпанија, Иран, Грузија, Македонија, Србија и од Украина.
Лех Мајевски е поет, сликар, писател, режисер и визуелен уметник. Член е на Академијата за филмски уметности и науки и Европската филмска академија. Работејќи во САД, Бразил, Англија, Полска, Германија, Литванија, Франција и во Италија, Мајевски ги гради своите визии во сликите, филмовите, инсталациите, романите, театарските и во оперските постановки. Студирал на Краковската академија за ликовни уметности и дипломирал на Националното филмско училиште во Лоѓ, Полска. Неговиот режисерски потпис е на филмови, како „Витез“, „Затвореникот од Рио“, „Евангелие според Хари“, „Собата на срна“, „Баскијат“, „Војачек“, „Ангелус“, „Градината на земните задоволства“, „Стаклени усни“, „Воденицата и крстот“, „Онирика“ и „Долина на боговите“. Презентирани на фестивали во Торонто, Њујорк, Рио де Жанеиро, Ерусалим, Москва, Берлин, Венеција и во Кан овие филмови добија многубројни награди.
Неговите видеа, филмови и уметнички дела се прикажани во разни галерии и музеи, вклучувајќи ја и Националната галерија „Ду Жеу де Паум“ во Париз; уметничката галерија „Вајтчепел“ во Лондон; Museo des Belles Artes, Буенос Аирес; Форумот за слики, Токио; Музејот на уметноста во Тел Авив; Националната галерија во Лондон; во музејот „Прадо“ во Мадрид; Уметничкиот институт во Чикаго; во„Лувр“ и на Венециското биенале. Музејот на модерната уметност во Њујорк – МОМА му укажа чест со индивидуална ретроспектива изложба со наслов „Лех Мајевски: поттикнување на подвижната слика“. Неговата инсталација Blood of a Poet/Glass Lips учествуваше на 52. Венециско биеналe.
Дебора ван Дам (Хаг) студирала право (магистерски и додипломски студии) во Лајден. По дипломирањето, таа работела во корпоративниот свет неколку години. Набргу потоа таа се префрла на раскажување приказни. Во 2006 година Дебора го имаше своето филмско деби со документарниот филм Liesbeth List- Em brace Me. Камерата и режијата се потпишани од неа. Ова дебитантско филмско дело на Дебора е добива номинација за наградата „Имиџ и звук“ во 2007 година.
Филмовите на Дебора се карактеризираат со интимни набљудувања, во кои се разоткрива личната драма. За документарниот филм „Бебето“ (2013), Дебора го добива признанието од жирито на Нипков. Со нејзиниот филм KUYT (2017), Ван Дам ја освои меѓународната награда „Паладиум“, а нејзината прва документарна серија „Соочени едни со други“ доби силно медиумско внимание. Како резултат на тоа, Дебора ван Дам стана незаменлив дел од холандскиот филмски пејзаж. Покрај тоа, Дебора сè повеќе го користи медиумот за фотографија за да раскажува приказни. И автономно и во комбинација со филм.
Дејан Дуковски е драмски писател и сценарист. Дипломира на отсекот драматургија на ФДУ, Скопје, во класата на европски прославениот драмски писател и професор Горан Стефановски. Предавал на ФДУ, Скопје, отсек филмско и ТВ-сценарио. Престојувал како писател во резиденција во „Дојче шаушпилхаус“ во Хамбург, Германија, а од 2015 година работи како драматург во Македонскиот народен театар, Скопје. Ги напишал драмските текстови: „Балканска“, „Балкански вампир“, „Силјан Штркот Шанца“, „Балканот не е мртов“, „Буре барут“ (текстот е поставен на театарските сцени во целиот свет и учествувал на голем број европски и светски фестивали, каде што освоил многубројни награди.
Сите негови драмски текстови се преведени на многу јазици и повеќекратно наградувани, а статистички тој е најизведуван македонски драмски писател. Автор е на филмските сценарија: „Светло сиво“, „Како во лош сон“ (базирано на неговиот текст „Маме му ебам кој прв почна“), „Ѕвонење во глава“, „Балканот не е мртов“ (базирано на неговиот истоимен текст) и „Буре барут“. Филмот „Буре барут“, во режија на Горан Паскаљевиќ, има освоено многубројни награди: ФИПРЕСЦИ, Меѓународна награда на критиката за најдобар филм во сите категории на Меѓународниот филмски фестивал во Венеција, 1998 година, ФИПРЕСЦИ, награда за најдобар филм на Европската академија за филм, 1998, наградата „Бронзена камера 300“, на Меѓународниот филмски фестивал „Браќа Манаки“, Битола, гран при на Меѓународниот филмски фестивал во Анталија, Турција, гран при на Меѓународниот филмски фестивал во Хаифи, Израел итн.
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Култура
Славица Купенкова на стрип фестивал во Сомбор
На покана на клубот на љубители на стрипови од Сомбор, меѓу гостите на традиционалниот 9 интернационален фестивал на стрип и фантастика е поканета и Славица Купенкова од Скопје. Фестивалот ќе се одржи од 17 до 19 мај во просториите на Унгарското граѓанско казино.
Иако нејзиниот период за бавење со 9 уметност датира од 2021, за тој кус период нејзиниот талент и професионалност бргу доаѓаат до израз.
· На 18-ти, Меѓународен салон на стрип „Велес 2021“, Купенкова е добитник на наградата – Најдобар дебитантски стрип за стрипот „Училишни авантури на Јан“ каде се јавува како целосен автор – карикатурист по свое сценарио.
· Во 2022 година е една од финалистите на Меѓународниот натпревар на историски стрипови CAN FOR BALKANS-„Може за Балкан“, кој се одржа во периодот од март до јули 2022 година, Купенкова е добитник на едно од петте специјални признанија доделени од меѓународното жири за стрипот „Одисеја“
· Во 2022 година е цртач на наменски стрип на каталог на стрипови како дел од грантот – „За нашите соседи и пријател“ – преку РОМАЛИТИКО Скопје финансиран од страна на УСАИД. Како дел од истиот проект член е на жири комисијата по повод конкурсот за ученици -објавен од Стрип Центарот на Македонија – Велес.
Мегувремено, најдиректно се вклучува во Македонскиот стрип центар, како дел од организациониот тим, но и во групацијата на стрип автори којашто редовно го пропагира македонскиот стрип на разни конкурси и фестивали во Балканот и пошироко. Стриповите ги црта под сценарија на велешанецот Ѓоре Гелев.
Како што изјави таа, нејзе и е посебно драго што ќе биде во контакт со разни афирмирани стрип имиња од регионот. Својата получасовна промоција но и неформалните контакти таа ќе ги искористи за натамошно развивање на мегународни стрип мостови. Тука секако спаѓа и меѓународниот стрип салон „Велес 2024“ како најзначајна стрип манифестација кај нас којашто оваа година ќе се организира на крај од август во Велес.
Култура
„Видик“ – нов фестивал за литература и општа култура
Скопје следниов период станува побогато со нова низа книжевни, музички, театарски и мултимедијални настани.
Почнува „Видик“ – нов фестивал, кој ќе се одржува од 16 мај до 16 јуни, во организација на „Литература.мк“.
Цел месец ќе уживаме во убава и динамична атмосфера во амбиентот на „Литература.мк“, која ќе комбинира литературни промоции, изложби, концерти и театарски изведби и ќе ги задоволи разновидните вкусови и интереси.
Прегледајте ја целата програма и придружете ни се!
ПР
Култура
Македонка Божиновска е лауреат за „Антево слово“ за 2024 година
Меѓународната поетска манифестација „Анџело Ла Векија“ (Il Parnaso – Concorso di Poesia – Premio Angelo La Vecchia), во соработка со Здружението за развој на културата и заштита на културното наследство „Контекст – Струмица“ (Kontext), годинава седми пат ја доделува наградата за најдобра необјавена поетска творба „Антево слово“ („Антево слово3), специјална награда на фестивалот утврдена во чест на великанот на македонската поезија – Анте Поповски.
Меѓу учесниците, освен поети од Македонија, имаше автори и од Англија, Албанија, Бугарија, Тунис и Кипар, а во поширокиот избор влегоа: Ристо Маџунков, Ана Бунтевска, Дарко Лешоски, Соња Карбева, Милчо Мисоски, Елизабета Дончевка-Лушин, Љубица Шопова, Јулијана Младеновска-Тешија, Елизабета Бандиловска, Маја Апостолова, Ирена Павлова де Одорико и Марија Чокалова.
Жири-комисијата во состав: Митко Гогов (претседател), Виолета Танчева-Златева, Драгана Евтимова, Жорж Поповски (членови) и Геро Ла Векија (надворешен соработник), по пристигнати стотина песни, едногласно одлучи да ѝ ја додели првата награда на Македонка Божиновска за песната „Криенка“.
1. Македонка Божиновска – КРИЕНКА
2. Милена Сиљаноска – АКО ИМАМ УШТЕ ЕДЕН ЧАС СО ТЕБЕ
Александра Спасеска – „ИМАЛО ДЕНОВИ
3. Рекија Фебио (Италија) – ЌЕ ЧЕКОРИШ
Антева Темјана (псевдоним) – ОРЕВОТ
Млад автор:
Васја Мицковски – ЗА ПЛАШЛИВИТЕ
ОБРАЗЛОЖЕНИЕ:
Во својата кратка, но ефектна песна „Криенка“, Македонка Божиновска ни ја открива целата филозофија на човекувањето. Симплифицирана во изразот, со само неколку слики од детството, ни открива панорама на сеќавања, колективна носталгија, но и суштински светоглед, кој ја одразува длабочината на авторското восприемање на реалноста.
Првата строфа е блескава слика на актуелната состојба на современиот човек, неговиот зазор од Другиот и обидот да се скрие во својата лушпа. Но, дури и кога мисли дека нашол добар заслон, сепак сенката го издава и останува видлив и изложен во светот. Издигнувајќи се над другите во животот, освојувајќи високо место во хиерархијата на она што го нарекуваме успех, човекот сфаќа дека и покрај достигнатите височини, останува „најдолу од сите созданија“.
Стихови што говорат за минливоста, за непостојноста, невидливоста и за кревкоста на единката, преиспитувањето на индивидуална позиционираност во системот на животните вредности. И тоа е мигот кога човек би требало да сфати дека секој од нас е само капка во морето на животот и дека вистинскиот успех се мери со нешто друго – со загледувањето во себе и со победа над возгордеаноста и над потребата за издвојување. Само во дослух со своето божествено битие сме вистински заштитени од злините на светот и само од него можеме да црпиме сили за да ги надвиеме нив и да ги прифатиме различностите. А вистинското издигнување е можно само преку сознанието (росната капка), кое е способно да ни го исчисти и избистри духот за вистинско човекување, за слевање со сите созданија на светот.