Значајна јубилејна изложба 100 години од раѓањето на скулпторот Димо Тодоровски беше отворена во Националната галерија Дату пашин амам. Изложбата претставува пресек од творештвото на родоначалникот и првиот скулптор во историјата на македонската уметноста

„Овој повод е значаен за повторно да се разгледа творештвото на Тодоровски во рамките на историјата на уметноста на Македонија. За круцијалното место на скулпторот Тодоровски во Македонија доволно говори фактот што заедно со Мартиновски и Личеновски ја имаше честа да биде основач на македонската модерна уметност. Воедно уметникот Димо Тодоровски е прв академски образован скулптор кај нас и припаѓа на групата први ликовни педагози. Изложбата ги претставува преобразбите на македонската скулптура и го опфаќа периодот на почетоците на модерната, за скулпторските изразености карактеристични за крајот на минатиот век, па се до почетокот на осумдесеттите години, подоцна и до смртта на уметникот. Изложбата е пресек на неговото целокупно творештво и воедно менување на традиционалното лице на современата скулптура, “изјави Маја Крстевска директор на Националната галерија на Македонија.„Ова време во македонската уметност ќе биде обележано како време на скулптурата. Скулптурата никне по нашите булевари, улици, паркови и никогаш до сега во таква експанзија не се случило скулптурата да ги надмине сите уметности. Ни недостига одговорот на прашањето на што се должи овој факт. Сите овие скулптури што ќе ги разгледаме ќе сфатиме дека Димо Тодоровски настојувал не статички да го обликува човечкиот лик туку динамичен. Гледате како таа скулптура оди, дише. Дозволете да упатам сериозен апел од името на МАНУ дека сме должни да направиме се што остана во гипс да се обликува во бронза за да биде скулптурата вечна,“ изјави академик Георги Старделов.Од многуте дела на Тодоровски ќе останат запаметени „На мечкин камен“, „Рибар“, „Јама“, првиот монумент „Кајмакчалански јунак“, а мотиви на обработка биле и значајни личности од македонската култура бистите на Браќата Миладиновци, монументот на Кочо Рацин, монументот на св. Климент Охридски и други.