Два месеца со ресорот култура раководи министерот за култура, Хусни Исмаили. Докторот по медицински науки Исмаили е третиот министер за култура во актуелната власт. Тој доаѓа на местото на неговиот сопартиец Асаф Адеми, кој замина од функцијата поради приватни причини.

Во своето прво интервју Исмаили вели дека е министер кој сака проблемите да ги види одблизу и постојано оди на терен. Според него, на овој начин полесно се согледуваат состојбите и се доаѓа до решенија. Основната цел му е конечно да се спроведе деметрополизација, односно децентрализација на културата.

Критиките дека културата е политизирана ги прифаќа и вели дека би лажел кога би рекол дека е поинаку, но тој ќе се обиде културата да влијае врз политиката, а не обратно.

За годишниот конкурс за култура и реакциите кои вообичаено следат по објавување на резултатите, Исмаили вели дека транспарентноста е најважна, а оние што ќе одлучуваат како дел од комисиите ќе мора сериозно да го вложат својот авторитет и да понесат одговорност.

За поларизацијата по етничка линија, критериумите и широката слика на состојбата со култура во интервјуто со Исмаили.

Магистар е по медицински науки во областа на ревматологија, а постдипломски студии завршил во Тузла, Босна и Херцеговина.

Како што стои во неговата биографија доставена до Собранието, работел како професор во средното медицинско училиште во Тетово, бил матичен лекар и лекар специјалист, исто во Тетово. Доцент е на Медицинскиот факултет при тетовскиот универзитет.

Во неговата биографија има и посебен дел што се однесува на неговите културни активности.

Во деведесеттите години од минатиот век бил уредник на книги, организатор на првиот Саем на книгата на приватните албански издавачки куќи, уредник на радиодрами, уредувал радиоемисии од областа на културата.

Бил уредник и раководител на 80 документарни телевизиски емисии на албански јазик и е еден од основачите на издавачката куќа „Логос А“.
 
Автор е на повеќе научни трудови и изданија од областа на медицината.
 
 

Уривањето на дивоградбите во Охрид ќе почне во текот на септември, а уривање ќе има и на Матка, но откако ќе истечат законските рокови за жалби по поднесените барања за легализација на дивите платформи, најави во интервју за „Макфакс“ министерот за транспорт и врски Горан Сугарески. Тој објасни дека Охрид врши сериозни подготовки на акцијата за уривање.

„Освентоа што прогласи мораториум за градење Охрид веќе избра фирма која што ќе урива, предвиде средства за уривањето во висина од 1,5 милион денари и прави динамичен план за уривањето. Приоритет ќе имаат дивоградбите во заштитеното јадро и во националниот парк ’Галичица’“, рече министерот Сугарески.

Државата ќе ја помогне акцијата со дополнителни средства за уривањето, а според министерот нови средства ќе предвиди и локалната самоуправа во буџетот за следната година оти како што нагласи, не може да се очекува сите дивоградби, чија официјална бројка ќе ја објават многу скоро, да бидат урнати до февруари, кога истекува рокот даден од УНЕСКО за задржување на заштитатата на Охрид.

Министерот Сугарески рече дека не знае за петицијата за измена на членот 15 од Законот за градежно земјите со која граѓаните бараат да се дозволи продажба на државно градежно земјиште за окрупнување на парцела само доколку лицето поседува 80 отсто од парцелата, наспроти сегашниот член во законот кој дозволува откуп на државно земјиште доколку лицето е сопствени на само 30 отсто од парцелата. Граѓаните бараат ваква измена за да се спречи раскрчмување на државно земјиште како она спроти хотелот „Холидеј Ин“ кое беше продадено заради окрупнување на парцелата за изградба на згради спротивно на интересот на јавноста која побара парк на местото на паркингот.

„Не знам за оваа иницијатива, но со задоволство ќе ја разгледам. Сметам дека одлуката за вакво нешто треба да ја донесеме заедно со градоначалниците“, рече Сугарески.

Министерот објасни дека работат на изградба на 550 километри патна мрежа и одговори на забелешкте на опозијата која замери дека СДСМ немаат свои проекти туку дека ги дорабтуваат нивните.

„ВМРО-ДПМНЕ остави пустош со почнатите и недовршени автопатишта, и не може ниту една власт да остава недовршени и несредени проекти, а потоа да викаат дека биле нивни. ВМРО-ДПМНЕ за 12 години изградиле 650 километри патишта, а ние за една година над 500 километри патишта. Разликата е евидентна. На многу патишта нема реконструкција од времето на Тито. Да не почнувале вакви патишта од ВМРО-ДПМНЕ, ваков пример во градежништвото не сме виделе, нешто што не го познава градежнишвото како автопатот Кичево-Охрид. 50 проценти беше направен автопатот Миладиновци-Штип, ние за година и пол 50 проценти завршивме, тие за четири години го правеа. Немало причина за четири години да не го направат. Битола-Кременица е чист проект на СДСМ. Куманово-Бељаковце е ВМРО-ДПМНЕ? Што се фали со 20 проценти направен пат. Не може секоја власт да ги остава проектите, а потоа да вика дека е нивен проект. Гасовод 98 проценти од кракот Неготино до Битола нема мрднато, ископана беше една дупка, сега е направена целата работа. До 4 септември се првите два километри за патот до Блаце. Кичево-Охрид е еклатантен пример како не треба да се работи во градежништвото. Ако било се готово на автопатот Демир Капија-Смоквица, Груевски ќе го пропуштеше да не го пушти во употреба? “, рече министерот Сугарески.

За железничкиот сообраќај Сугарески вели дека се уште се подготвува приватизација на МЖ„Транспорт“, по довршување на пругата Битола – Кременица во скоро време се очекува да биде пуштена во сообраќај нова линија, а интензивно се работи на пругата кон Бугарија.

Министерот рече дека не се откажува и од заложбите и за домашна авиокомпанија иако првата анализа покажала дека домашна авиокомпанија би била финансики неодржлива.

Депресијата, анксиозноста и најразлични психиолошки нарушувања кај луѓето, за жал, сè почесто со фатални последици. Убиствата и самоубиствата стануваат  речиси секојдневни настани, а истражувањата покажуваат дека сме нација која масовно употребува таблети за смирување. Колку колективното ментално здравје е условено од општествените и социлошките фактори, колкава е одговорноста на медиумите кои во трка за сензацинализам понекогаш неетички известуваат за трагичните настани и ја подгреваат негативната атмосфера, а јавноста е во постојано исчекување на лошите вести и воопшто дали живееме во доволно здрав систем кој му помага на индивидуалецот да се справува со животните проблеми или, пак, дополнително го фрустрира, дебатиравме со Славица Арсова, психијатар од Клиниката за психијатрија, Жанета Трајковска од Институтот за комуникациски студии и Маријана Марковиќ од Институтот за социлошки и политичко-правни истражувања.

Поттикнати од минатонеделните настани кога јавноста беше вознемирена од вестите за одземање на животот на актерката Билјана Беличанец, а веднаш потоа и на синот на поранешен градоначалник, како и од реакциите на јавноста, начинот на пласирање на вестите во медиумите, „Макфакс“ на темата „Влијанието на општествените и социлошките фактори врз колективносто ментално здравје“ се обиде да ја увиди широката слика, да ги лоцира причините и одговорностите на различни општествени фактори. Општиот заклучок е дека живееме во многу политизирано општество, дека транзицијата го сруши вредносниот систем, а новиот систем тешко се гради. Одговорноста е подеднаква кај секој што може да влијае во општеството, од образовниот, правниот систем, медиумите.

Според Арсова, населението не треба да се психијатризира, но секако дека хроничната изложеност на негативни вести придонесува за нагласена анксиозност кај луѓето а медиумите мора многу да внимаваат на кој начин ќе известуваат за случаите за самоубиство.

За Жанета Трајковска, легитимна е пазарното размислување на медиумите и битката за поголема читаност и гледаност, но, сепак, мора да се почитуваат етичките кодекси и да се внимава како ќе се известува за случаи на самоубиство и убиство.

Според Маријана Марковиќ, истражувањата спроведени во Институтот покажуваат дека сите промени на системот од осамостојување на државата до денес донесоа неизвесност за граѓаните, не создадоа цврсти вредносни модели, но, сепак, таа е оптимист и смета дека граѓанските иницијативи и невладиниот сектор успеваат да се занимаваат со проблемите на граѓаните и на системот на вистински начин.