Анализи
Репортажа од Република Српска: Повеќе српска отколку република, колективот наспроти индивидуата
Пишува Бојан Стојковски
Како еден од двата ентитета на Босна и Херцеговина, Република Српска мечтае да биде она што е содржано во нејзиното име, самостојна држава. Или барем тоа се желбите на нејзините политички елити, кои долго време си играат со ваквите идеи, кои, пак, се големи главоболки за европските политички раководства.
Каква е реалноста во која живеат денес граѓаните на Република Српска, дали навистина сите проблеми на земјата би можеле да исчезнат доколку таа стекне независност? Соговорниците на Макфакс велат дека состојбата во земјата, а со тоа и во овој засебен ентитет е навистина сложена, многу повеќе отколку што тоа изгледа на хартија, особено кога ќе се спомене дека БиХ е всушност составена од три конститутивни народи, два ентита, еден дистрикт и десет кантони.
Чувството кое го обзема човек кога патува низ Република Српска е депресивно, пред сè поради самата глетка од разорените куќи на кои дупките од куршумите се останати како лузни од едни лоши времиња и периоди во 90-тите години. Помалите полупразни градови и села, каде единственото нешто реновирано се црквите, само придонесуваат кон оваа слика, која ги дефинира повеќето поствоени простори од поранешна Југославија, а особено во Босна и Херцеговина како целина, која беше најтешко погодена за време на војната.
„Па искрено, не е нешто… Тој што има – има, тој што нема – нема“, беше краткиот коментар на 60-годишниот таксист Дејан, родум од Бања Лука, прашан околу тоа како денес се живее во Република Српска.
Повеќе се навива за Србија отколку за БиХ
Главниот град на Република Српска, Бања Лука, остава доста поразличен впечаток од останатиот дел од ентитетот, пред сè поради тоа што е административен, економски и општествен центар. На времето индустриски град, а денес познат по бројните кафеани, барови и ресторани, велат соговорниците на Макфакс, според кои забавата е дефинитивно еден од малкуте аспекти за кои никој во Бања Лука не може да се пожали, а во тоа и самите се уверивме.
На прашањето, пак, дали Република Српска и нејзините граѓани повеќе се чувствуваат себеси како дел од Србија отколку од БиХ, нашите соговорници велат дека околу ова нема многу дилеми.
„Сите тука повеќе се чувствуваат како дел од Србија отколку Босна, а тоа е највидливо кога има спортски натпревари во кои игра Србија, тогаш сите навиваат за неа. Кога игра Босна, пак, никому нема гајле. Повеќето луѓе велат, ете на пример видете ја фудбалската репрезентација на Босна, имате 11 играчи муслимани. Зошто да навиваме за неа?“, објаснува за Макфакс 30-годишниот Милан. Она што на прв поглед фаќа око, пак, е тоа што во Бања Лука никаде не може да се забележи знамето на БиХ.
Милан, кој по потекло е од градот Дрвар, кој се наоѓа во вториот ентитет, Федерацијата БиХ, и кој заедно со своето семејство за време на војната биле принудени да го напуштат своето родно место, за Макфакс раскажува за сето она низ што поминало неговото семејство. Според него, тогашната состојба во Дрвар била различна од сето она што се случувало во другиот дел од земјата.
„Во Дрвар не беше испукан ниту еден куршум, едноставно еден ден оние што ги прекројуваа границите дојдоа и рекоа дека српското население мора да го напушти градот бидејќи тука ќе дојде да живее хрватско население“, раскажува Милан. Со него разговаравме и за она што во моментот се случува во Македонија и како тој гледа на сето тоа и дали можат да се повлечат некакви паралели помеѓу двете земји.
„Од аспект на медиумската пропаганда, она што се случува во Македонија многу ме потсетува на тоа што сега е реалност во Босна. Секогаш кога социјалните и општествените проблеми ќе излезат на површина, Додик ќе му префрли нешто на Изетбеговиќ и веднаш сите забораваат на овие проблеми и се фокусираат на меѓуетничките тензии“, вели Милан.
Уништените семејства, причина за длабоката поделеност и „магичниот круг“
Споредбите помеѓу Македонија и БиХ многу повеќе се должат на тешката социоекономска и политичка состојба во која живеат двете земји, како едно наследство од периодот на посткомунистичката транзиција, смета политокологот Милош Ковачевиќ. Во разговор за Макфакс, Ковачевиќ објаснува кои се главните проблеми за општеството во БиХ и Република Српска, и на што се должат актуелните споредби кои често се прават со Македонија.
„Сличноста помеѓу Македонија и БиХ, освен поделеноста во верска и етничка линија, лежи во тешката економско-политичка состојба, а има и уште неколку работи помеѓу кои нашите држави личат една на друга. Има многу фактори кои влијаат на тоа, но, сепак, ми се чини дека најголемо влијание врз начинот на кој нашите држави егзистираат остави комунизмот или социјализмот, односно ‘брозизмот’ – периодот под Тито. Колку и да се малку тие 50 години во историски контекст, тие го променија начинот и стилот на животот на речиси цел Балкански Полуостров (народите и народностите на социјалистичка Југославија). Комплексите кои потоа се обидовме да ги надминеме преку судири, создадоа нови судири, со што беше направен еден магичен круг во кој сега сите постојано се вртиме“, објаснува Ковачевиќ.
„БиХ е поделено општество и тоа е факт, во една држава со два ентита, еден дистрикт, десет кантони и три конститутивни народи, тешко е да се формира согласност околу што било поради тоа што постојат три доминантни парадигми: првиот е независна Република Српска, вториот е унитарна Босна и Херцеговина, а третиот е ентитетот со хрватско мнозинство. Сепак, кога говориме за поделеноста на општеството, сметам дека причина за тоа, освен војната секако, е тоа што најмногу беа погодени и уништени семејствата како столб на општеството. Мноштвото мешовити бракови од кои произлегоа многу семејства и кои беа разорени за време на војната, како и меѓусебната доверба придонесоа општеството во БиХ речиси четвртина век по завршувањето на војната и натаму да остане поделено. Додека секој не ги посети двата ентитета, и Република Српска и Федерацијата БиХ, не може да има комплетна слика за земјата. Главниот проблем во општеството е во тоа што луѓето индивидуално немаат проблеми помеѓу себе туку тоа го имаат колективите“, објаснува Ковачевиќ.
„Мазохистичка компилација на беда, неправда и неповратна несреќа“
Новинарот на телевизијата БН, Мито Травар, далеку поексплицитно ја опишува состојбата во Босна и Херцеговина како целина, но вели дека истото важи и за Република Српска. „Босна и Херцеговина е погребана држава, на кој никој од семејството не ѝ дојде на погребот, а ниту ќе ѝ дојде на поменот од 40 дена. Овие јадни луѓе кои сега шетаат во БиХ не се нејзини граѓани туку се зомбија кои се обидуваат да го поминат денот и некако да се прехранат себеси и своето семејство. Ваква БиХ е експериментална творба на некое интергалактичко суштество кое одлучило на Земјата да направи гнасна и мазохистичка компилација на беда, неправда и неповратна несреќа“, објаснува Травар.
Според него, дури и за време на војната во 90-тите години било подобро поради тоа што луѓето тогаш имале надеж и сметале дека откако војната ќе заврши повторно ќе добијат работа и шанса да создадат нешто во животот. „Сега нема веќе надеж бидејќи нема од каде да се започне. Едноставно, сè е проблем во БиХ“, додава Травар.
Со него разговаравме и за состојбата на медиумите и, како што вели, ниту на ова поле не постои простор за оптимизам. „Политиката во една ваква БиХ, а со тоа и во Република Српска, е оружје за масовно уништување на народот кој живее тука, а политичарите се верни егзекутори на тоа уништување. Некои тоа го сфатија на време, и одамна побегнаа, а самиот процес на бегање никогаш не престана, ниту ќе престане. Медиумите во БиХ се целосно небитен сегмент на едно уништено општество, кои на ништо не можаат да влијаат, ништо не можат да променат, и никого не информираат“, смета босанскиот новинар.
Посетата на Република Српска ја завршуваме исто онака како што и ја почнавме, со многу прашања и недоумици, пред сè околу тоа што понатаму во вакви околности за ентитетот како засебност, но и за државата Босна и Херцеговина како целина./крај/мф/бс
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Анализи
Силјановска vs Пендаровски: Кој добива, а кој губи во битката на социјалните мрежи и медиумите?
Претседателските кандидати Стево Пендаровски и Гордана Силјановска-Давкова најмногу се спомнуваат во медиумите, а најмалку се популарни меѓу твитерџиите. Во негативен контекст почесто е споменувана Силјановска на социјалните мрежи „Феjсбук“ и „Твитер“, но и во медиумите.
Ова го покажа првата сентимент-анализа на истражувачкиот центар на „Макфакс“, која се изработуваше во периодот од 1 до 9 април годинава. Процесот на изработка на анализата е базиран на компјутерски алгоритми и има задача да одреди во каков контекст (многу негативен, негативен, неутрален, позитивен или многу позитивен) е напишан одреден текст или дел од текстот.
Преку системот беа анализирани 220 медиуми, како и објавите и коментарите на над еден милион корисници на „Фејсбук“ и твитовите од 300 илјади профили. Тестирањата на платформата покажaа дека користените технологии даваат резултат со точност поголема од 80 проценти.
Според анализата, имињата на Силјановска-Давкова и на Пендаровски почесто се споменуваат во медиумите отколку на социјалните мрежи „Твитер“ и „Фејсбук“. Во првите девет дена од месецот тие биле споменати вкупно 3.515 пати. На „Фејсбук“ биле споменати речиси двојно помалку, а најмалку биле споменувани на „Твитер“.
Силјановска, според оваа анализа, најмногу била спомената на веб-порталите „Република“, „Курир“, „Инфомакс“ и на „Прес 24“, а Пендаровски на „Прес 24“, „Макпрес“, „24 инфо“ и на „Вечер“. Од инфографикот може да се види комплетната слика за тоа во кој медиум биле најмногу застапени двајцата претседателски кандидати.
Во однос на контекстот на споменување во медиумите може да се заклучи дека постои тесна разлика меѓу Силјановска и Пендаровски, иако кандидатката зад која стои опозициската ВМРО-ДПМНЕ предничи со негативните коментари.
Па, така, во многу негативен контекст Силјановска била спомената 201 пат, а Пендаровски 136 пати. Ако таа била спомната 914 пати во негативен контекст, Пендаровски во истиот контекст бил спомнат 778 пати. Тој предничи и во однос на неутралните спомнувања во медиумите, а Силјановска предничи во однос на позитивните споменувања. Тесна е разликата меѓу многу позитивните конотации, во кои биле ставени двајцата претседателски кандидати на кои се однесува анализата, во која за 8 споменувања предност има Пендаровски.
Според податоците од аналитичкиот центар на „Макфакс“, претседателскиот кандидат Пендаровски е попопуларен од Силјановска во однос на бројот на споменувања. Во многу позитивен или позитивен контекст меѓу твитерџиите тој е споменат 231 пат, а Силјановска 201. Во однос на тоа дали кандидатите се споменати во негативен или многу негативен контекст за нијанса води Силјановска, која е спомената 401 пат, а Пендаровски 389.
Слична ситуација може да се види и на „Фејсбук“, каде што Пендаровски има предност во однос на бројот на споменувања. Ако Силјановска била спомената 481 пат во многу негативен или во негативен контекст, Пендаровски е споменат 429 пати. Кај претседателскиот кандидат зад кој стои СДСМ поголем е бројот на позитивни или многу позитивни споменувања на социјалната мрежа „Фејсбук“.
Според сето ова, Силјановска има поголема вредност на вкупниот сентимент во негативен контекст на социјалните мрежи и во медиумите од Пендаровски. Важно е да се потенцира дека не станува збор за анкета што ги мери гласовите за кандидатите, туку за начинот на кој тие се прикажани и коментирани во интернет-просторот. Истражувачкиот центар на „Макфакс“ на почетокот на кампањата за претседателските кандидати спроведе анкета.
Целосната методологија за начинот на изработката на сентимент-анализите на истражувачкиот центар на „Макфакс“ е достапна на следниот линк.
Анализи
СЈО со детали: Како Камчев и Мијалков ги переле парите градејќи империја
Злосторничко здружение, кое функционирало повеќе од 8 години, од 2009 година, кога биле отворани и затворани фирми, перени милиони и милиони евра, биле менувани сопственици, бил купуван огромен имот, отворани фирми на офшор-дестинации за еднократна употреба, префрлувани пари преку кипарски банки, а потоа овие испрани пари влегуваат како основачки влогови за да формираат македонски фирми.
Вака накусо може да се опише случајот „Империја“ на специјалното јавно обвинителство (СЈО), каде што, меѓу другите, осомничени се едни од највлијателните луѓе во земјата, бизнисменот Орце Камчев и поранешниот директор на УБК, Сашо Мијалков.
Три месеци по почнувањето на истрагата, обвинителството излезе со детали за еден од најобемните предмети за кој засега е утврдено дека се испрани речиси 11 милиони евра.
Истрагата е проширена за „Графички центар“ и за „Медија принт Македонија“ (МПМ), извршени се претреси во фирмите, осомничените се испрашани и собрани се докази.
Соработката меѓу Македонија и Кипар е воспоставена, па сега, конечно, на виделина излегуваат и имињата на оние што се криеле зад офшор-фирмите преку кои се переле пари.
Од крајот на јуни до крајот на октомври 2018 година некои од осомничените од „Империја“ биле под посебни истражни мерки.
„Мијалков не беше под посебни истражни мерки, Камчев многу внимателно зборуваше по телефон, но не и другите осомничени“, велат од СЈО.
Без разлика како ќе се одвива понатаму истрагата за „Империја“, со оглед на тоа што статусот и истрагите на СЈО сè уште се неизвесни, оттаму велат дека собрани се речиси 90 отсто од доказите за случајот да може да продолжи понатаму.
Злосторничкото здружение се распаѓа кон крајот на 2017 и почетокот на 2018 година кога осомничените почнуваат да земаат кредити за да се раздолжат, но тоа не значи дека тука завршуваат и нивните поединечни активности.
Под лупа на СЈО е и фирмата поврзана со семејството Мијалкови, „Бест веј инвестмент“, формирана веднаш по обеледонувањето на таканаречените бомби во 2015 година, чиј сопственик е синот на Сашо Мијалков, Јордан. СЈО истражува како се ширел бизнисот и како оваа фирма успева да заработи огромни суми и да стекне голем имот само за три години работа. „Бест веј инвестмент“, ако во 2016 година имала приходи од 816 илјади евра, во 2017 година веќе приходите ѝ растат на 9,6 милиони евра, што само покажува дека независно кој е на власт, бизнисите на Мијалков работат со полна пареа.
Краен сопственик на мистериозната „Ексико“ бил Камчев
Центарот на истрагата за „Империја“ се познатата офшор-фирма „Ексико“ и бизнисменот Орце Камчев.
Истрагата утврдила дека зад првата фирма-мајка на „Ексико“, „Делта инвестмент“ од Белизе, всушност се крие таткото на Орце Камчев, Илија. Од оваа фирма, која поседуваше акции во големи акционерски друштва, а се јавуваше и како еден од сопствениците на атрактивните плацови на Водно, досега сите креваа раце и демантираа дека стојат зад неа.
Истрагата на СЈО утврдила дека по Илија Камчев, набргу како краен сопственик фигурирал и поранешниот директор на македонски „Телеком“, Жарко Луковски, а кога сопствеништвото на фирмата се сели во Америка, односно сопственик станува извесна „Калвус ЛЛЦ“ (Calvus LLC) од САД, крајниот сопственик е всушност Орце Камчев.
Од оваа американска фирма кон „Ексико“ се влеваат 1,6 милион евра како прилив, а дел од овие пари завршува на личната сметка на Камчев, додека со дел се купувани имот и земјиште во Гевгелија, на кое понатаму е предвидено да се градат казина.
Подоцна, а и до ден-денеска, сопственик на „Ексико“ е фирмата со швајцарски капитал „Т&МЈ инвестмент“ од Лугано, Швајцарија, фирма зад која оперативните сознанија покажале дека краен сопственик е член на семејството Мијалкови. Од швајцарската фирма кон македонската „Ексико“ немало никаков прилив или одлив на пари.
„Ексико“ не е единствената фирма преку која функционирало ова злосторничко здружение. Колку за пример, во истатата 2009 година офшор-компанијата „Хоспитал менаџмент груп ЛЛЦ’ од Кипар ја основа клиничката болница „Систина“. Понатаму, оваа компанија го продава имотот на друга офшор-компанија од Панама. „Орка холдинг“ го купува уделот од панамската, па повторно ѝ го продава на „Систина“, со што фактички Камчев внесува удел од „Хоспитал менаџмент“ од Кипар во Македонија.
Сомнежи за перење пари преку кипарски банки
Значаен дел од истрагата на СЈО за „Империја“ има и фирмата „Финзи“ – истата фирма за која во таканаречените бомби можеше да се слушне дека одела набавката за опрема за следење интернет-комуникации за МВР. Министерството, додека на чело на УБК беше Мијалков, наместо директно да ја набави изреалската опрема за прислушување, тоа го правела преку „Финзи“. Во текот на истрагата за случајот самоубиство изврши директорот на „Финзи“, Коста Крпач, во април 2016 година.
Сега истрагата за „Империја“ повторно допира до „Финзи“, фирма основана од „Финзи ЛЛЦ“ во САД. Краен сопственик на оваа компанија, според СЈО, повторно е Орце Камчев.
Во неколку наврати од „Финзи ЛЛЦ“ преку кипарска банка кон македонската „Финзи“ биле исплатувани 650.000 евра. Во тоа време, односно во 2009 година, директор на „Финзи“ во Македонија е Владислав Стајковиќ, брат на Небојша Стајковиќ, поранешен помошник-министер за информатичка технологија во МВР.
Овие пари понатаму влегуваат како основачки влог во „Систина кардиологија“, фирма што подоцна е преименувана во „Си-Фи-Кар“ („Систина“, „Финзи“, “Кара“). Во 2012 година, според СЈО, кога парите веќе се испрани, американската мајка-фирма се затвора и се отвора нова фирма, во која Крпач влегува како директор, а на истата сметка легнуваат парите од израелската донација за опрема за прислушување.
„Не купуваат компании за да работат со нив, туку за да извлечат што можат“
Многу компании, офшор, стотици папки со документи и изјави од сведоци содржи еден од најобемните предмети на СЈО – „Империја“. Од она што беше претставено пред новинарските екипи, неизбежен е заклучокот дека од досегашната истрага и собраните докази станува збор за класични примери за сомнежи за перење пари пред кои надлежните институции со години молчеле или се откажувале од гонење поради немање докази.
Дел од истрагата е отстапен и на купувањето на „Бетон Штип“ од страна на ТИМ ДОО, „Орка холдинг“, „Езимит“ ДООЕЛ и „Ексико“.
„Кога тие купуваат компанија, не ја купуваат за да ја работат, туку да извлечат што може од имотот на компанијата“, велат од СЈО.
Па, така, и овој пат сознанијата говорат дека од „Бетон Штип“ се извлечени 4 милиони евра, односно газдите ги тераат акционерите со парите да купуваат имот, а понатаму како што се извлекуваат парите, така се инвестираат во други зделки за што патем говорат и последните информации дека речиси 250 работници веќе ги напуштаат работните места од „Бетон Штип“ и истовремено преку суд си ги бараат неисплатените плати за последните четири месеци.
Дел од истрагата го опфаќа и „Фершпед“, односно од моментот кога Кираца Трајковска, која беше еден од мнозинските акционери во “Фершпед“, поради долг во Еуростандард банка, преку посредник побарала кредит од Стопанска банка АД Битола. Камчев, кој е дел од Управниот одбор на банката, наместо кредит, според СЈО, на Трајковска ѝ понудил преку физички лица да ѝ бидат префрлени парите по што биле ослободени нејзините акции од „Фершпед“.
За да им ги продаде акциите на странски инвеститори, таа го ангажирала брокерот Јованче Тасковски. Но, за нејзината намера дознал Штерјо Наков, кој побарал помош од Мијалков, со цел тој да ги купи акциите. Мијалков се договора со Камчев да ја изиграат, па без нејзино знаење, според СЈО, Ненад Јосифовиќ ги продава акциите на физички и правни лица поврзани со Наков за 4 милиони евра повисока цена од реалната. Парите од зделката завршуваат во фирма чии сопственици се „Ексико“, „Орка холдинг“ и „Тимох“.
Во делот од истрагата за „Империја“ влегуваат и стари случаи, кои претходно во обвинителствата завршувале со откажување од гонење поради немање доволно докази. Таков пример е истрагата за „пропаѓањето“ на „Орка спорт“, „Орка текстил“ и други фирми во сопственост на сега покојниот Илија Камчев. Данокот се избегнувал да се плаќа преку лажни стечаи, обезвреднување на имотот и формирање офшор-компании, а потоа парите „чисти“ биле внесувани во земјата, односно целиот имот бил пренесуван на новоформирани компании.
На овој начин, впрочем, и се градела целата империја – преку лојални соработници, изигрување на законитe и формирање компании за еднократна употреба.
Како ќе заврши истрагата и дали случајот ќе добие епилог останува неизвесно. Засега Орце Камчев и Сашо Мијалков се во домашен притвор, а конечниот збор ќе го каже Врховниот суд.
Освен Камчев и Мијалков, осомничени во случајот „Империја“ се и Ратка Куноска-Камчева, мајка на Камчев и неизвршен член на Одборот на директори на „Орка ходинг“, Кристина Камчева-Стојческа, сестра на Камчев и неизвршен член на Одборот на директори на „Жито полог Тетово“, Лилјана Гајдоска, правник во фирмите на Камчев, неизвршен член на Одборот на директори на ЗК „Пелагонија“, Тодор Мирчевски, директор на „Ексико“, Владислав Стајковиќ, сопственик на НВСП, доскорешен директор на „Мобико“ и поранешен директор на „Финзи“, Ванче Мијалчев, извршен директор на „Бетон Штип“, Јованче Тасковски, брокер, и Дејан Јанев од „О.Т.Е. инвест“.
Анализи
Политиката го подели СЈО на табори
„Чарлиевите ангели“ ги нема. Катица Јанева, Ленче Ристоска и Фатиме Фетаи речиси една година не се појавуваат на заеднички прес-конференции. Во јавноста и на социјалните мрежи сè погласни се критиките за работата на специјалното јавно обвинителство и ослабената доверба во оваа институција.
Три и пол години по формирањето, целосен судски епилог има само за два случаја а сè погласни се шпекулациите дека во СЈО владее поделеност на обвинителите на табори, кои меѓусебно не се согласуваат за дејствувањето на ова обвинителство, па тие разлики во мислењата лесно се забележливи и во јавноста.
Трите жени, кои беа симбол за СЈО, ретко може се видат заедно во јавноста, а речиси една година Ленче Ристоска и Фатиме Фетаи не даваат заеднички изјави. Според нашите извори, со слични ставови на една страна биле обвинителките Катица Јанева и Лиле Стефанова, а на друга Ленче Ристоска и Фатиме Фетаи.
Од друга страна, сè поприсутна во јавноста е главната специјална обвинителка Катица Јанева, која, според најавите, во вторник ќе се појави на „1ТВ“, каде што заедно со обвинителите Лиле Стефанова и Трајче Пеливанов треба да одговараат и на прашања од гледачите. Токму во фирмата сопственик на „1ТВ“, „БМЈ медиа груп“, работи синот на Јанева, младиот гевгеличанец Лазар Јанев, за кого веќе беше објавено дека пред вработените бил претставен како директор на правна служба. Пред точно два месеца Јанева беше гостинка на „1ТВ“ и се фотографира со сопственикот на телевизијата, Бојан Јовановски, со назнака дека станува збор за работен состанок.
Во СЈО во последната година во целост се смени практиката на комуникација со јавноста. Последната прес-конференција СЈО ја одржа на 21 март минатата година.
Повеќе нема брифинзи со новинари, а на обвинителките Ристоска и Фетаи не им е дозволено да даваат интервјуа и изјави. Целосна затвореност владее и во однос на истрагите. Случајот „Империја“, во кој, меѓу другите, се осомничени и бизнисменот Јордан Камчев и ексдиректорот на УБК, Сашо Мијалков, беше отворен пред повеќе од 2 месеца, а од СЈО нема дополнителни информации, освен дека истрагата е сложена.
Сите обиди на „Макфакс“ да обезбедат брифинг за случајот беа залудни. Новинарите меѓу себе коментираат дека ова обвинителство, кое наметна транспарентно работење, последнава година се затворило, иако обвинителите поминале серија обуки за комуникација со јавноста. Тоа остава простор за шпекулации во постапувањето по предметите на обвинителството. Од друга страна, во редовното Обвинителство се спроведува тренинг за односи со јавноста на обвинителите.
Според нашите информации, во специјалното јавно обвинителство меѓу некои од вработените владее незадоволство од начинот на работа, особено по последните политички случувања, амнестии и повици за помирување, кои во голем дел влијаат и врз актуелните предмети што се во судска постапка, но и на оние што се во истрага и предистрага, а во кои, меѓу другите, се вклучени и Сашо Мијалков, Елизабета Канческа-Милевска, Али Ахмети, Бујар Османи.
Ексминистерката за култура, КанческаМилевска, е инволвирана во предистрагата за предметот „Скопје 2014“, кој е еден од најобемните предмети на СЈО, за Мијалков се водат повеќе судски постапки, а предметот за агенцијата за обезбедување СГС е во предистрага.
Во процесот на помирувањето наголемо се споменуваа и измените во Кривичниот законик, односно член 353, став 5, кој ја регулира злоупотребата на службената положба преку јавните набавки. Доколку дојде до промена на овој член, како што беше најавувано, помали казни или ослободување од одговорност ќе добијат голем број обвинети во случаите на СЈО, меѓу кои и Мијалков.
Уставниот суд сè уште не расправал по иницијативата на адвокатот Еленко Миланов, кој бара судиите да се произнесат за овој член од Кривичниот законик.
Сите овие политички инволвирања, кои допираат и до СЈО, според нашите извори, довеле до голем раздор во работата на институцијата, која има годишен буџет од 3,7 милиони евра. Некои од обвинителите се разочарани од фактот што нивните предмети и нивната работа зависат исклучително од тековната политичка ситуација, па токму затоа во последниот период и не се работи на нови предистраги бидејќи се чека исходот од тоа што ќе се случува со институцијата и дали евентуално одредени функционери од претходната, но и од актуелната власт, ќе избегнат одговорност.