Анализи
Глобалната војна против дрогата
Пропаднатата политика на војна против дрогите има историски корени во надворешно-политичките интереси на моќните нации, се вели во извештајот од јуни минатата година на престижната Глобална комисија за политика за дрогата
Пропаднатата политика на војна против дрогите има историски корени во надворешно-политичките интереси на моќните нации, се вели во извештајот од јуни минатата година на престижната Глобална комисија за политика за дрогата, која на светот му го соопшти она што тој веќе го знаеше: децениската војна против дрогите е спектакуларен неуспех.
„Глобалната војна против дрогите не успеа, со разурнувачи последици за поединците и општествата ширум светот. Итно се потребни фундаментални реформи во глобалните и националните политики за контрола на дрогата“, се вели во уводникот на извештајот.
Како еден од показателите за тоа колку лош пораз доживеа војната против дрогите, извештајот ги посочува податоците на Обединетите нации, кои велат дека употребата на опиати пораснала за 34,5 проценти од 1998 до 2008 година, за едно со порастото до 27 проценти во употребата на кокаин и 8,5 проценти во употребата на канабисот.
Во извештајот натаму се истакнуваат контрапродуктивните аспекти на војната против дрогата и се забележува дека „репресивните акции насочени кон конзументите ги попречуваат здравствените мерки да се намалат ХИВ/СИДА, смртните случаи од предозирање и другите штетни последици од употребата на дрога“.
Во извештајот, исто така, се наведува: „Државните трошоци за залудните напори да се намали дотурот на дрогата и затворските казни ги пренасочуваат инвестициите од многу поефективната, во смисла на пари и базирана на докази програма за намалување на побарувачката и штетите од употребата на дрога“.
Во комисијата членуваат поранешниот Генерален секретар на ОН, Кофи Анан, како и поранешните претседатели на Бразил, Колумбија, Мексико и Швајцарија, поранешниот Државен секретар на САД, Џорџ П. Шулц и поранешниот шеф на Федералните резерви на САД, Пол Вокер. Меѓу другите членови се познатите писатели Карлос Фуентес и Марио Варгас Љоса, како и бизнисменот Ричард Бренсон.
Во извештајот се препорачуваат четири основни принципи за наципоналните меѓународните политики за дрогата, со кои би се заменил сегашниот пристап на полнење на затворите:
1. Политиките за дрогите мора да се базираат на цврсти емпириски и научни докази. Примарната мерка за услех треба да биде намалувањето на штетата по здравјето, безбедноста и добробитта на поединците и општествата.
2. Политиките за дрогите мора да бидат базирани на човековите права и принципите на јавното здравје. Мора да се стави крај на стигматизацијата и маргинализацијата на луѓето кои употребуваат одредени дроги и на оние кои учествуваат во пониските нивоа на одгледување, производство и дистрибуција, а луѓето кои се зависни од дрога да се третираат како пациенти, не како криминалци.
3. Развојот и имплементацијата на политиките за дрогите треба да биде глобална одговорност, но исто така мора да ги земе предвид различните политички, општествени и културолошки реалности. Политиките треба да ги почитуваат правата и потребите на луѓето кои се засегнати од производството, шверцот и употребата, како што е експлицитно наведено во Конвенцијата за шверц на дрога од 1998 година.
4. Политииките за дрогата треба да се спроведуваат на разбирлив начин, да ги вклучуваат семејствата, училиштата, специјалистите по јавно здравство, развојните практичари и лидерите на граѓанските општества, во партнерство со безбедносните агенции и другите релевантни владини тела.
Соработка со картелите?
Воопшто не е за изненадување тоа што и Русија и САД безобѕирно го отфрлија извештајот – ако се земе улогата којашто Студената војна ја одигра во промоцијата на меѓународната трговија со дроги. Во извештај исто така се советува стратешки пристап кон справувањето со криминалното масивно насилство како кон посебен проблем: да се фокусираат репресивните акции кон насилните криминални организации, но на начин со кој ќе се подрие нивната моќ и дофат, додека истовремено да се приоритизира намалувањето на насилствата и заплашувањата.
„Мораме да сфатиме дека тука (во извештајот,н.з.) се соочуваме со глобална пропаганда на недозволените дроги“, вели началникот на рускиот Федерален сервис за контрола на дрогата, Виктор Иванов, јасно игнорирајќи ја вистинската содржина на извештајот. „Оваа пропагандна кампања е поврзана со огромни профити (од продажбата на недозволените дроги), за кои се проценува дека изнесуваат околу 800 милијарди долари годишно“, додава тој.
САД одвај се воздржаа да не ја обвинат Комисјата за соработка со нарко-картелите, но на многу сличен начин ја игнорираше вистинската содржина на извештајот.
„Зависноста од дрога е болест која може успешно да се спречи и да се лекува“, вели Рафаел Леметр, портпарол на Канцеларијата на Белата куќа за национални политики за контрола на дрогите. Но, овој аргумент игнорира две клучни поенти од извештајот: прво, дека само десет проценти од корисниците се и зависници од дрогата и второ, дека тековниот фокус на безбедносните служби значително ја отежнува успешната превенција и лекување, за кои Леметр зборува како да се веќе утврдена норматива.
Соопштението до медиумите на Леметр исто така цитира една турлитава од статистики, која остава силен впечаток на непрекината низа од успеси. Но, се добива чувство дека статистиките се внимателно бирани, како што потврди и Бил Пајпер, директор за домашни политики при Институтот за политики за дрогите.
„Статистиките за употребата на дрогите одат нагоре – надолу, тие флуктуираат“, вели Пајпер. “Она што е навистина битно не се генералните стапки на употреба на дрогите, туку многу поважните критериуми, како што се смртните случаи од предозирање, ширењето на ХИВ/СИДА, насилството, зависноста итн. А ако ги погледнеме тие статистики, гледаме само лоши вести“.
И, навистина, она што најмногу ја загрижи Комисијата е вкупната слика на резултатите од војната против дрогата: залудно потрошените пари и други ресурси, насилствата и залудно изгубените животи. Ако самите го прочитате извештајот и ги игнорирате критиките базирани на погрешнио карактеризирање на она што го вели извептајот, тешко е да се разбере како и зошто тековните политики упорно опстојуваат. Тука би помогнало малку да и се обратиме на историјата.
Врската со ЦИА
Како што објаснува историчарот Алфред Мекој во својата класика од 1972 година: „Политиките за хероинот во Југоисточна Азија: вмешаноста на ЦИА во глобалната трговија со дрога“, подоцна ревидирана и проширена во делото „Политиките за хероинот“, глобалната трговија со тешки дроги била практично уништена од Втората светска војна. ЦИА помогнала таа повторно да оживее, започнувајќи со договорот постигнат со корзиканската мафија за да ја обезбеди нивната помош при бркањето на комунистичките синдикални организатори од пристаништата на Марсеј, со што ги поставила темелите за ткн. „Француска врска“.
Потоа следува долга, далекусежна матрица на соработки со организации кои дилаат дрога, што помогна помрачните тајни операции да можат самите да се финансираат, изолирајќи ги од несаканите контроли. Така, Југоисточна Азија стана главен снабдувач со дрога како „израсток“ на Виетнамската војна, особено нејзините тајни аспекти. На сличен начин е потпомогнат од ЦИА и авганистанскиот конфликт.
ЦИА не само што помогна да се создаде ал-Каеда, туку го исфрли локално производство на афион на врвот на глобалните мапи. Згора на тоа, цела низа тајни операции ширум Латинска Америка помогнаа да се создаде „кокаинската експлозија“ во 1970-те и 1980-те години, вклучувајќи го и пронајдокот на „крак“ кокаинот.
Но, ова е само едната страна на приказната. Другата започнува со Ричард Никсон, кој се кандидираше за претседател во 1968 година со мотото „закон и поредок“. Ова во најголема мера беше само шифра да се стават во ист кош неговите најбезгласни политички непријатели – студентските демонстранти и „самобендисаните“ урбани Црнци – но и беше дадена рационапна основа со ветувањето дека ќе се намали уличниот криминал, нешто со коешто претседателите во тоа време немале никаква врска.
Штом беше избран, Никсон тргна да го исполни своето невозможно ветување – или барем да изгледа „јако“ со тоа што се бори против невозможното. Војната против дрогите е одговорот што го смисли и се оттогаш овој пристап преживува врз чудната мешавина од непотврдени политички мотиви од една страна и невозможноста за вистински успех, од друга. Политичката употребливост на војната е базирана на фактот дека ова е војна која никогаш не може да биде добиена. Се што оваа војна може да стори е да ги натрупува жртвите, година по година.
Глобалната комисија за политики за дрогата тоа го нарекува „неуспех“. Но, Никсон тоа би го нарекол огромен успех. А Вашингтон е град на Никсон, сега многу повеќе од кога и да е. (Авторот Пол Розенберг е главен уредник на Random Length News, двонеделен алтернативен магазин) /крај/Aljazeera/сс/
©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.
Анализи
Силјановска vs Пендаровски: Кој добива, а кој губи во битката на социјалните мрежи и медиумите?
Претседателските кандидати Стево Пендаровски и Гордана Силјановска-Давкова најмногу се спомнуваат во медиумите, а најмалку се популарни меѓу твитерџиите. Во негативен контекст почесто е споменувана Силјановска на социјалните мрежи „Феjсбук“ и „Твитер“, но и во медиумите.
Ова го покажа првата сентимент-анализа на истражувачкиот центар на „Макфакс“, која се изработуваше во периодот од 1 до 9 април годинава. Процесот на изработка на анализата е базиран на компјутерски алгоритми и има задача да одреди во каков контекст (многу негативен, негативен, неутрален, позитивен или многу позитивен) е напишан одреден текст или дел од текстот.
Преку системот беа анализирани 220 медиуми, како и објавите и коментарите на над еден милион корисници на „Фејсбук“ и твитовите од 300 илјади профили. Тестирањата на платформата покажaа дека користените технологии даваат резултат со точност поголема од 80 проценти.
Според анализата, имињата на Силјановска-Давкова и на Пендаровски почесто се споменуваат во медиумите отколку на социјалните мрежи „Твитер“ и „Фејсбук“. Во првите девет дена од месецот тие биле споменати вкупно 3.515 пати. На „Фејсбук“ биле споменати речиси двојно помалку, а најмалку биле споменувани на „Твитер“.
Силјановска, според оваа анализа, најмногу била спомената на веб-порталите „Република“, „Курир“, „Инфомакс“ и на „Прес 24“, а Пендаровски на „Прес 24“, „Макпрес“, „24 инфо“ и на „Вечер“. Од инфографикот може да се види комплетната слика за тоа во кој медиум биле најмногу застапени двајцата претседателски кандидати.
Во однос на контекстот на споменување во медиумите може да се заклучи дека постои тесна разлика меѓу Силјановска и Пендаровски, иако кандидатката зад која стои опозициската ВМРО-ДПМНЕ предничи со негативните коментари.
Па, така, во многу негативен контекст Силјановска била спомената 201 пат, а Пендаровски 136 пати. Ако таа била спомната 914 пати во негативен контекст, Пендаровски во истиот контекст бил спомнат 778 пати. Тој предничи и во однос на неутралните спомнувања во медиумите, а Силјановска предничи во однос на позитивните споменувања. Тесна е разликата меѓу многу позитивните конотации, во кои биле ставени двајцата претседателски кандидати на кои се однесува анализата, во која за 8 споменувања предност има Пендаровски.
Според податоците од аналитичкиот центар на „Макфакс“, претседателскиот кандидат Пендаровски е попопуларен од Силјановска во однос на бројот на споменувања. Во многу позитивен или позитивен контекст меѓу твитерџиите тој е споменат 231 пат, а Силјановска 201. Во однос на тоа дали кандидатите се споменати во негативен или многу негативен контекст за нијанса води Силјановска, која е спомената 401 пат, а Пендаровски 389.
Слична ситуација може да се види и на „Фејсбук“, каде што Пендаровски има предност во однос на бројот на споменувања. Ако Силјановска била спомената 481 пат во многу негативен или во негативен контекст, Пендаровски е споменат 429 пати. Кај претседателскиот кандидат зад кој стои СДСМ поголем е бројот на позитивни или многу позитивни споменувања на социјалната мрежа „Фејсбук“.
Според сето ова, Силјановска има поголема вредност на вкупниот сентимент во негативен контекст на социјалните мрежи и во медиумите од Пендаровски. Важно е да се потенцира дека не станува збор за анкета што ги мери гласовите за кандидатите, туку за начинот на кој тие се прикажани и коментирани во интернет-просторот. Истражувачкиот центар на „Макфакс“ на почетокот на кампањата за претседателските кандидати спроведе анкета.
Целосната методологија за начинот на изработката на сентимент-анализите на истражувачкиот центар на „Макфакс“ е достапна на следниот линк.
Анализи
СЈО со детали: Како Камчев и Мијалков ги переле парите градејќи империја
Злосторничко здружение, кое функционирало повеќе од 8 години, од 2009 година, кога биле отворани и затворани фирми, перени милиони и милиони евра, биле менувани сопственици, бил купуван огромен имот, отворани фирми на офшор-дестинации за еднократна употреба, префрлувани пари преку кипарски банки, а потоа овие испрани пари влегуваат како основачки влогови за да формираат македонски фирми.
Вака накусо може да се опише случајот „Империја“ на специјалното јавно обвинителство (СЈО), каде што, меѓу другите, осомничени се едни од највлијателните луѓе во земјата, бизнисменот Орце Камчев и поранешниот директор на УБК, Сашо Мијалков.
Три месеци по почнувањето на истрагата, обвинителството излезе со детали за еден од најобемните предмети за кој засега е утврдено дека се испрани речиси 11 милиони евра.
Истрагата е проширена за „Графички центар“ и за „Медија принт Македонија“ (МПМ), извршени се претреси во фирмите, осомничените се испрашани и собрани се докази.
Соработката меѓу Македонија и Кипар е воспоставена, па сега, конечно, на виделина излегуваат и имињата на оние што се криеле зад офшор-фирмите преку кои се переле пари.
Од крајот на јуни до крајот на октомври 2018 година некои од осомничените од „Империја“ биле под посебни истражни мерки.
„Мијалков не беше под посебни истражни мерки, Камчев многу внимателно зборуваше по телефон, но не и другите осомничени“, велат од СЈО.
Без разлика како ќе се одвива понатаму истрагата за „Империја“, со оглед на тоа што статусот и истрагите на СЈО сè уште се неизвесни, оттаму велат дека собрани се речиси 90 отсто од доказите за случајот да може да продолжи понатаму.
Злосторничкото здружение се распаѓа кон крајот на 2017 и почетокот на 2018 година кога осомничените почнуваат да земаат кредити за да се раздолжат, но тоа не значи дека тука завршуваат и нивните поединечни активности.
Под лупа на СЈО е и фирмата поврзана со семејството Мијалкови, „Бест веј инвестмент“, формирана веднаш по обеледонувањето на таканаречените бомби во 2015 година, чиј сопственик е синот на Сашо Мијалков, Јордан. СЈО истражува како се ширел бизнисот и како оваа фирма успева да заработи огромни суми и да стекне голем имот само за три години работа. „Бест веј инвестмент“, ако во 2016 година имала приходи од 816 илјади евра, во 2017 година веќе приходите ѝ растат на 9,6 милиони евра, што само покажува дека независно кој е на власт, бизнисите на Мијалков работат со полна пареа.
Краен сопственик на мистериозната „Ексико“ бил Камчев
Центарот на истрагата за „Империја“ се познатата офшор-фирма „Ексико“ и бизнисменот Орце Камчев.
Истрагата утврдила дека зад првата фирма-мајка на „Ексико“, „Делта инвестмент“ од Белизе, всушност се крие таткото на Орце Камчев, Илија. Од оваа фирма, која поседуваше акции во големи акционерски друштва, а се јавуваше и како еден од сопствениците на атрактивните плацови на Водно, досега сите креваа раце и демантираа дека стојат зад неа.
Истрагата на СЈО утврдила дека по Илија Камчев, набргу како краен сопственик фигурирал и поранешниот директор на македонски „Телеком“, Жарко Луковски, а кога сопствеништвото на фирмата се сели во Америка, односно сопственик станува извесна „Калвус ЛЛЦ“ (Calvus LLC) од САД, крајниот сопственик е всушност Орце Камчев.
Од оваа американска фирма кон „Ексико“ се влеваат 1,6 милион евра како прилив, а дел од овие пари завршува на личната сметка на Камчев, додека со дел се купувани имот и земјиште во Гевгелија, на кое понатаму е предвидено да се градат казина.
Подоцна, а и до ден-денеска, сопственик на „Ексико“ е фирмата со швајцарски капитал „Т&МЈ инвестмент“ од Лугано, Швајцарија, фирма зад која оперативните сознанија покажале дека краен сопственик е член на семејството Мијалкови. Од швајцарската фирма кон македонската „Ексико“ немало никаков прилив или одлив на пари.
„Ексико“ не е единствената фирма преку која функционирало ова злосторничко здружение. Колку за пример, во истатата 2009 година офшор-компанијата „Хоспитал менаџмент груп ЛЛЦ’ од Кипар ја основа клиничката болница „Систина“. Понатаму, оваа компанија го продава имотот на друга офшор-компанија од Панама. „Орка холдинг“ го купува уделот од панамската, па повторно ѝ го продава на „Систина“, со што фактички Камчев внесува удел од „Хоспитал менаџмент“ од Кипар во Македонија.
Сомнежи за перење пари преку кипарски банки
Значаен дел од истрагата на СЈО за „Империја“ има и фирмата „Финзи“ – истата фирма за која во таканаречените бомби можеше да се слушне дека одела набавката за опрема за следење интернет-комуникации за МВР. Министерството, додека на чело на УБК беше Мијалков, наместо директно да ја набави изреалската опрема за прислушување, тоа го правела преку „Финзи“. Во текот на истрагата за случајот самоубиство изврши директорот на „Финзи“, Коста Крпач, во април 2016 година.
Сега истрагата за „Империја“ повторно допира до „Финзи“, фирма основана од „Финзи ЛЛЦ“ во САД. Краен сопственик на оваа компанија, според СЈО, повторно е Орце Камчев.
Во неколку наврати од „Финзи ЛЛЦ“ преку кипарска банка кон македонската „Финзи“ биле исплатувани 650.000 евра. Во тоа време, односно во 2009 година, директор на „Финзи“ во Македонија е Владислав Стајковиќ, брат на Небојша Стајковиќ, поранешен помошник-министер за информатичка технологија во МВР.
Овие пари понатаму влегуваат како основачки влог во „Систина кардиологија“, фирма што подоцна е преименувана во „Си-Фи-Кар“ („Систина“, „Финзи“, “Кара“). Во 2012 година, според СЈО, кога парите веќе се испрани, американската мајка-фирма се затвора и се отвора нова фирма, во која Крпач влегува како директор, а на истата сметка легнуваат парите од израелската донација за опрема за прислушување.
„Не купуваат компании за да работат со нив, туку за да извлечат што можат“
Многу компании, офшор, стотици папки со документи и изјави од сведоци содржи еден од најобемните предмети на СЈО – „Империја“. Од она што беше претставено пред новинарските екипи, неизбежен е заклучокот дека од досегашната истрага и собраните докази станува збор за класични примери за сомнежи за перење пари пред кои надлежните институции со години молчеле или се откажувале од гонење поради немање докази.
Дел од истрагата е отстапен и на купувањето на „Бетон Штип“ од страна на ТИМ ДОО, „Орка холдинг“, „Езимит“ ДООЕЛ и „Ексико“.
„Кога тие купуваат компанија, не ја купуваат за да ја работат, туку да извлечат што може од имотот на компанијата“, велат од СЈО.
Па, така, и овој пат сознанијата говорат дека од „Бетон Штип“ се извлечени 4 милиони евра, односно газдите ги тераат акционерите со парите да купуваат имот, а понатаму како што се извлекуваат парите, така се инвестираат во други зделки за што патем говорат и последните информации дека речиси 250 работници веќе ги напуштаат работните места од „Бетон Штип“ и истовремено преку суд си ги бараат неисплатените плати за последните четири месеци.
Дел од истрагата го опфаќа и „Фершпед“, односно од моментот кога Кираца Трајковска, која беше еден од мнозинските акционери во “Фершпед“, поради долг во Еуростандард банка, преку посредник побарала кредит од Стопанска банка АД Битола. Камчев, кој е дел од Управниот одбор на банката, наместо кредит, според СЈО, на Трајковска ѝ понудил преку физички лица да ѝ бидат префрлени парите по што биле ослободени нејзините акции од „Фершпед“.
За да им ги продаде акциите на странски инвеститори, таа го ангажирала брокерот Јованче Тасковски. Но, за нејзината намера дознал Штерјо Наков, кој побарал помош од Мијалков, со цел тој да ги купи акциите. Мијалков се договора со Камчев да ја изиграат, па без нејзино знаење, според СЈО, Ненад Јосифовиќ ги продава акциите на физички и правни лица поврзани со Наков за 4 милиони евра повисока цена од реалната. Парите од зделката завршуваат во фирма чии сопственици се „Ексико“, „Орка холдинг“ и „Тимох“.
Во делот од истрагата за „Империја“ влегуваат и стари случаи, кои претходно во обвинителствата завршувале со откажување од гонење поради немање доволно докази. Таков пример е истрагата за „пропаѓањето“ на „Орка спорт“, „Орка текстил“ и други фирми во сопственост на сега покојниот Илија Камчев. Данокот се избегнувал да се плаќа преку лажни стечаи, обезвреднување на имотот и формирање офшор-компании, а потоа парите „чисти“ биле внесувани во земјата, односно целиот имот бил пренесуван на новоформирани компании.
На овој начин, впрочем, и се градела целата империја – преку лојални соработници, изигрување на законитe и формирање компании за еднократна употреба.
Како ќе заврши истрагата и дали случајот ќе добие епилог останува неизвесно. Засега Орце Камчев и Сашо Мијалков се во домашен притвор, а конечниот збор ќе го каже Врховниот суд.
Освен Камчев и Мијалков, осомничени во случајот „Империја“ се и Ратка Куноска-Камчева, мајка на Камчев и неизвршен член на Одборот на директори на „Орка ходинг“, Кристина Камчева-Стојческа, сестра на Камчев и неизвршен член на Одборот на директори на „Жито полог Тетово“, Лилјана Гајдоска, правник во фирмите на Камчев, неизвршен член на Одборот на директори на ЗК „Пелагонија“, Тодор Мирчевски, директор на „Ексико“, Владислав Стајковиќ, сопственик на НВСП, доскорешен директор на „Мобико“ и поранешен директор на „Финзи“, Ванче Мијалчев, извршен директор на „Бетон Штип“, Јованче Тасковски, брокер, и Дејан Јанев од „О.Т.Е. инвест“.
Анализи
Политиката го подели СЈО на табори
„Чарлиевите ангели“ ги нема. Катица Јанева, Ленче Ристоска и Фатиме Фетаи речиси една година не се појавуваат на заеднички прес-конференции. Во јавноста и на социјалните мрежи сè погласни се критиките за работата на специјалното јавно обвинителство и ослабената доверба во оваа институција.
Три и пол години по формирањето, целосен судски епилог има само за два случаја а сè погласни се шпекулациите дека во СЈО владее поделеност на обвинителите на табори, кои меѓусебно не се согласуваат за дејствувањето на ова обвинителство, па тие разлики во мислењата лесно се забележливи и во јавноста.
Трите жени, кои беа симбол за СЈО, ретко може се видат заедно во јавноста, а речиси една година Ленче Ристоска и Фатиме Фетаи не даваат заеднички изјави. Според нашите извори, со слични ставови на една страна биле обвинителките Катица Јанева и Лиле Стефанова, а на друга Ленче Ристоска и Фатиме Фетаи.
Од друга страна, сè поприсутна во јавноста е главната специјална обвинителка Катица Јанева, која, според најавите, во вторник ќе се појави на „1ТВ“, каде што заедно со обвинителите Лиле Стефанова и Трајче Пеливанов треба да одговараат и на прашања од гледачите. Токму во фирмата сопственик на „1ТВ“, „БМЈ медиа груп“, работи синот на Јанева, младиот гевгеличанец Лазар Јанев, за кого веќе беше објавено дека пред вработените бил претставен како директор на правна служба. Пред точно два месеца Јанева беше гостинка на „1ТВ“ и се фотографира со сопственикот на телевизијата, Бојан Јовановски, со назнака дека станува збор за работен состанок.
Во СЈО во последната година во целост се смени практиката на комуникација со јавноста. Последната прес-конференција СЈО ја одржа на 21 март минатата година.
Повеќе нема брифинзи со новинари, а на обвинителките Ристоска и Фетаи не им е дозволено да даваат интервјуа и изјави. Целосна затвореност владее и во однос на истрагите. Случајот „Империја“, во кој, меѓу другите, се осомничени и бизнисменот Јордан Камчев и ексдиректорот на УБК, Сашо Мијалков, беше отворен пред повеќе од 2 месеца, а од СЈО нема дополнителни информации, освен дека истрагата е сложена.
Сите обиди на „Макфакс“ да обезбедат брифинг за случајот беа залудни. Новинарите меѓу себе коментираат дека ова обвинителство, кое наметна транспарентно работење, последнава година се затворило, иако обвинителите поминале серија обуки за комуникација со јавноста. Тоа остава простор за шпекулации во постапувањето по предметите на обвинителството. Од друга страна, во редовното Обвинителство се спроведува тренинг за односи со јавноста на обвинителите.
Според нашите информации, во специјалното јавно обвинителство меѓу некои од вработените владее незадоволство од начинот на работа, особено по последните политички случувања, амнестии и повици за помирување, кои во голем дел влијаат и врз актуелните предмети што се во судска постапка, но и на оние што се во истрага и предистрага, а во кои, меѓу другите, се вклучени и Сашо Мијалков, Елизабета Канческа-Милевска, Али Ахмети, Бујар Османи.
Ексминистерката за култура, КанческаМилевска, е инволвирана во предистрагата за предметот „Скопје 2014“, кој е еден од најобемните предмети на СЈО, за Мијалков се водат повеќе судски постапки, а предметот за агенцијата за обезбедување СГС е во предистрага.
Во процесот на помирувањето наголемо се споменуваа и измените во Кривичниот законик, односно член 353, став 5, кој ја регулира злоупотребата на службената положба преку јавните набавки. Доколку дојде до промена на овој член, како што беше најавувано, помали казни или ослободување од одговорност ќе добијат голем број обвинети во случаите на СЈО, меѓу кои и Мијалков.
Уставниот суд сè уште не расправал по иницијативата на адвокатот Еленко Миланов, кој бара судиите да се произнесат за овој член од Кривичниот законик.
Сите овие политички инволвирања, кои допираат и до СЈО, според нашите извори, довеле до голем раздор во работата на институцијата, која има годишен буџет од 3,7 милиони евра. Некои од обвинителите се разочарани од фактот што нивните предмети и нивната работа зависат исклучително од тековната политичка ситуација, па токму затоа во последниот период и не се работи на нови предистраги бидејќи се чека исходот од тоа што ќе се случува со институцијата и дали евентуално одредени функционери од претходната, но и од актуелната власт, ќе избегнат одговорност.