Контакт

Анализи

Al Jazeera: Дипломатскиот подем на Турција

Објавено пред

Една од најохрабрувачките димензии на глобалната поставеност во оваа втора декада на 21-от век е дипломатскиот подем на Турција, како секундарен модел на дипломатско лидерство, кое веќе почнува да го наметнува своето се поголемо влијание во регионот и пошироко.

dobivaj vesti na viber

Една од најохрабрувачките димензии на глобалната поставеност во оваа втора декада на 21-от век е дипломатскиот подем на Турција, како секундарен модел на дипломатско лидерство, кое веќе почнува да го наметнува своето се поголемо влијание во регионот и пошироко. Заслугата за ова исклучително постигнување е на највисоките ешалони на Партијата за правда и развој (АКП), која владее со Турција од 2002 година, со се поизразена јавна поддршка од граѓанството. Приоритет на ова ново раководство, кога првпат беа избрани, беше што е можно посилно да се чука на портите на Европската унија, со зацртана цел да се оствари членството на Турција во Унијата во рок од неколку години. Фокусот врз ова прашање природно се наметна, затоа што ги премостува базичните разлики во турското општество, со што АКП се здоби со (преку сила) поддршка дури и од најстрогите секуларисти, кои не се трудеа многу да го сокријат своето длабоко непријателство и сомнеж кон АКП, како и од воените команданти, кои претходно им се противеа на сите избрани лидери за кои се чинеше дека ја минуваат црвената линија на републиканска Турција. Турската армија со децении периодично му се наметнуваше на процесот на владеење, секогаш кога водечките генерали ќе почувствуваа дека се напушта визијата за модерна Турција осмислена од Кемал Ататурк, без оглед на тоа дали овие застрашувања им се припишуваа на левичарските марксисти или, во поскоро време, на конзервативните исламисти.Обединетиот напор да се задоволат чуварите на портите на ЕУ, исто така, и овозможија на АКП да ги оправда реформските иницијативи внатре во Турција, со што и беше овозможено на владата да преземе неколку големи чекори кон подобрувањето на заштитата на човековите права, па дури да наметне и ограничувања на некогашниот степен на воена контрола врз цивилниот процес на владеење. Дисциплинирањето на озлогласената турска „длабока држава” не треба да се потценува во рамките на тековната борба за продлабочување на уставната демократија во земјата. Како што минуваше времето, два настана го забавија полетот на Турција да ја следи европската патека: прво, избликот на исламофобија во неколку клучни европски држави, што значеше дека турското членство нема да се реализира наскоро, ако воопшто некогаш се реализира, без оглед на тоа колку политичка гимнастика и беше наметната од Европа на Анкара во нејзините попусти обиди да ги задоволи критериумите за влез во ЕУ. Второ, соочена со закатанчените порти на ЕУ, турската влада мораше да се справи со чувствителниот процес на откажување од националните надежи и очекувања за тоа дека бргу ќе стане дел од Европа, без истовремено целосно да се откаже од целта за евентуален прием од ЕУ. Со оваа идеја како водилка, турската надворешна политика почна се повеќе да му посветува внимание на привлечната палета од не-европски дипломатски опции. ВНЕСЕТЕ: АХМЕТ ДАВУТОГЛУГлавниот архитект на турската надворешна политика во овој воведен период беше Ахмет Давутоглу, прво како главен советник и на премиерот и на министерот за надворешни работи, а во изминативе две години и како министер за надворешни работи.Турција ја имаше огромната среќа да го има длабокото познавање на Давутоглу на историските, политичките и културните предизвици и можности кои лежат на хоризонтот на оваа земја, а главните политички лидери на АКП, особено премиерот Реџеп Таип Ердоган и претседателот Абдула Ѓул, се заслужни за прифаќање и поддршка на дипломатската визија на Давутоглу – која, неизбежно, поттикна многу контроверзи дома, а и самата не е сосема без ризик. Реткост е влада на една голема земја да и даде доверба на една толку интелектуално и морално стамена личност како што е Давутоглу: човек кој не потекна ниту од коридорите на моќта, ниту, пак, од енклавите на економски привилегираните и не беше поврзан со интересите на ниту една општествена група. Некој кој, навидум, немаше никакви политички амбиции надвор од професионалниот интерес да му се врати на академскиот живот што е можно поскоро, за да си го оствари својот сон за основање и обликување на универзитет од светска класа, како научна заедница подложна на неговата визија за хумана политика и екуменска култура. Давутоглу е комбинација на брилијантен ум и вџашувачка енергија. Тој е благословен со вештините на искусен дипломат, што е зачудувачки ако се земе предвид дека претходно немал никакво државничко искуство. Покрај овие способности, она што е импресивно кај феноменот Давутоглу е иновативната димпломатска ориентација, која е дрска и исклучително прилагодена кон времето во кое живееме. Тој веќе успеа целосно да ги искористи можностите за проширување на турското влијание и на вносните економски односи. Давутоглу, исто така, ја цени важноста на професионална институционална поддршка за турската надворешна политика и покажа административна решеност да изгради енергично и компетентно турско министерство за надворешни работи, кое ќе ја разбира улогата на употребата на мека сила во потрага по мир и правдина во регионот и во светот. Во некој поглед, појавата на Давутоглу на политиката сцена беше совршено поистоветено  со времето за наметнување на визијата. Ригидноста на сојузите од ерата на Студената војна веќе немаа смисла во изменетите услови на новиот век. Тоа ги ослободи земјите од Блискиот исток од прангите на биполарноста, со што се отвори простор за дипломатско маневрирање. Давутоглу, исто така, сфати дека Блискиот исток – заради неговите резерви на нафта, опасностите од натамошно ширење на нуклеарните оружја, опстојувањето на палестинско-израелскиот конфликт и предизвикот за западните интереси кој доаѓа од разбудениот ислам – станува нова стратешка централна точка во поглед на одвивањето  на светската историја.Во оваа улога регионот ја заменува Европа, која беше поприште на двете светски војни во 20-от век и остана примарно стратешко борбено поле во текот и на Студената војна. Тука е и широко прифатеното стојалиште дека влошените регионални тензии претставуваат опасност за Турција и за другите и им штети на изгледите за успешна трговија, инвестиции и стабилност.Стилот и пристапот на Давутоглу се чинат како осмислени за правење чуда во ваква регионална поставеност. Како прво, Давутоглу јасно стави на знаење дека неговата цел не е победа, туку прилагодување и помирирување засновано на почит и заемна корист, толку живо изразени преку фразите „нула конфликт со соседите” и „надворешна политика со нула проблеми”. Овој пристап драматично беше реализиран во односите со Сирија, заменувајќи ги граничните и политичките тензии во текот на изминативе децении со отворени граници, нешто што никако не можеше да се предвиди пред да се случи. Секако, бруталната репресија врз сириското востание во изминативе неколку недели претставува непредвидена и засрамувачка потешкотија за Турција и покажа како турбулентноста на регионалните политики може да поништи навидум успешни иницијативи за решавање на конфликтите. Слично и со Иран, наместо да се крие зад ѕидот од страв и непријателство, Турција одби да биде вовлечена во конфронтациите на кои инсистираа Вашингтон и Тел Авив и наместо тоа, заедно со Бразил почна да трага по патеката на заедничко прифаќање на жешкото прашање на оспорената иранска нуклеарна програма. Како реакција на тоа, стигнаа нападите од оние кои повеќе ја претпочитаат воената опција. Турција беше жестоко критикувана „поради застранување од нејзината коловозна лента”, како што се изрази еден арогантен надворешнополитички коментатор од САД. Главната претензија во оваа изјава е отворено понижувачка: турската коловозна лента треба да биде потчинетоста на хегемониситичката улога на САД (и Израел) дури и во регионот каде што и самата се наоѓа, па дури и знаејќи дека, ако избие војна, интересите на Турција ќе претрпат огромна штета. ТУРЦИЈА РАСКИНУВА СО СТАРИТЕ ТАБУАИстовремено обидувајќи се да одбегне дрзок одговор на непрекинатите критики кои доаѓаат од Вашингтон, Турција јасно стави на знаење дека ќе продолжи да настапува како независна држава која ги следи своите цели врз база на нејзините вредности и интереси и повеќе не е подготвена веднаш да се става на страната на САД, како што беше во текот на Студената војна. Во тој контекст, се чинеше пооправдано да се биде геополитчка пудлица, бидејќи постоеше заеднички страв од советската експанзија, за којашто беа потребни воените капацитети на САД, како средство за одвраќање.Секако, оваа литанија на пофалби не значи дека се што се обиде да стори Давутоглу беше усшешно или дека не постојат предизвици со кои земјата треба да се справи. Маркантен е самиот обид да се стори толку многу во толку краток период, па дури и мејнстрим магазинот Фореигн Полицѕ го препозна тоа и го постави Давутоглу на седмото место на листата од 100 најголеми мислители на светот во сите полиња, веднаш зад Челзо Америм, обожаваниот бразилски министер за надворешни работи.Оценувањето на овие две индивидуи како највисоко рангирани државници на светот е правилно, затоа што се далеку пред дури и таквите геополитички „тешкаши” како оние кои ја креираат надворешната политика на САД и на Кина. Признавањето на постигнувањата на Давутоглу и на Аморим – споредени со министрите за надворешни работи на сите други земји – се чини заслужено и го истакнува драматичниот турски (и бразилски) подем кон проминенција на глобалната дипломатска сцена. Ако ги земеме предвид предизвиците кои се уште не се решени, најверојатно најбитен останува израелско-палестинскиот конфликт. Давутоглу од неколку аспекти направи решителен обид конструктивно да го ангажира Израел. Тој ги понуди услугите на Турција како веродостоен посредник кој може да помогне да се постигне одржлив мир помеѓу Сирија и Израел, вклучувајќи го повлекувањето на Израел од висорамнината Голан. Кратко дојде до напредок, дури еден краток период се појави и надеж дека ќе се постигне договор, но процесот падна жртва на израелската агресија врз Газа на крајот на 2008 година. Остана нејасно дали Израел беше подготвен да се повлече од висорамнината Голан, при што требаше да ги тргне и еврејските населби од таму, како и стопанската инфраструктура која се развила во текот на 40-те години на окупација. Веднаш по изборната победа на Хамас  во газа на почетокот на 2006 година, Турција многу храбро, по наговор од Давутоглу, почна да ги истражува можностите Хамас да се третира како политички партнер, наместо да се остави осамен, со етикетата „терористи”.Иако овие иницијативи ширум светот беа прифатени како конструктивни, Израел не беше подготвен да тргне во ниту една од посочените насоки, ниту пак, за тоа беа подготвени САД (и покрај тоа што претходно го поттикнаа Хамас да учествува на изборите во Газа и  својот отпор кон Израел да го преместат од насилство кон политичките решенија) но, барем никој не може да каже дека не вредеше да се проба. Да успееше, најакутната беда на Палестинците во Газа сигурно ќе беше отстранета и некој вид на пошироко помирување помеѓу двата народа ќе беше многу поизводливо, отколку што е сега. Да успееја напорите на Давутоглу во Газа и Сирија, тие без поговор, ќе беа од корист за целиот регион и навистина вредеа труд. Помалку контроверзен и секако не толку видлив, но еднакво импресивен како претходното напуштање на турските норми на дипломатска активност се иницијативите на Давутоглу на Балканот и во Кавказот, во обид да се надминат непријателствата во овие немирни региони.Можеби најзабележителниот успех во оваа поставеност беше да биде домаќин на пријателската средба помеѓу Босна и Србија, две држави кои произлегоа од кланицата на распадот на поранешна Југославија и се сметаа за непријатели од почетокот на непријателствата во 1990-те години, кога Србија го промовираше отцепувањето на српското малцинство во земјата и го поддржа систематското етничко чистење со геноцидни пропорции во Босна. Не само што средбата беше изненадувачки успешна, туку беше постигнат и договор да се одржуваат годишни средби во духот на градењето на довербата помеѓу овие два непријателски расположени соседи. Дипломатијата досега беше, главно, поволна за Турција. Придонесе кон растечкото чувство на самодоверба кај Турците, кои засега назад дури до времињата на славните денови на Отоманската империја и напред кон воспоставување на големо турско присуство во регионот, со значителен глобален импакт и почит. Овој статус се отслика во изборот на Турција во Советот за безбедност на ОН за првпат. Турските тврдокорни секуларисти различно ја прифатија оваа дипломатија, со поплаки дека таа ги разбеснува досега најблиските сојузници на Турција, САД и Израел, без притоа да се има некоја поголема корист. Секуларистите, исто така, се спротивставуваат и на она што тие го сметаат за претерано пријателски односи со Иран , кој тие го сметаат за антисекуларна теократја. Но, со текот на времето, турската растечка регионална позиција и домашниот економски успех ја поништија ваквата опозиција. Личните достигнувања на дипломатијата на Давутоглу се засилени од поширокото влијание врз регионот на домашната стабилност на Турција и прагматичната адаптација кон светската економска рецесија. Турција стана доверлив дипломатски партнер ширум регионот. Во овој период на востанија во арапскиот свет, Турција нуди модел од кој вреди да се учи, секако, со признавање на автономноста и посебноста на секое национално искуство. Турција е посебно ценета поради начинот на кој ги спои демократското раководство со исламските корени во смисла на општествениот плурализам и секуларните принципи. Во овој поглед, Турција нуди позитивен пример на прифаќање на муслиманските вредности и националните и културните традиции, кои се во спротивност на негативните модели на репресија, ригидност и беспоговорно потчинување на неолибералниот глобализам. Турција ја одбегна судбината на Иран, која беше последица на директното потчинување на политиката на религиозен авторитаризам, истовремено надминувајќи ја антирелигиозната супресија на фундаменталистичките секуларни режими. ВНАТРЕШНИ ПРОБЛЕМИНа крајот, иднината на Турција и натаму е неизвесна. Се уште постојат нерешени проблеми кои би можеле да создадат внатрешен конфликт и криза, вклучувајќи го курдското прашање и нерешениот конфликт околу иднината на Кипар, но и борбата помеѓу режимот и неговите внатрешни непријатели, која доведе до вознемирувачки апсења на опонентите, обвинети за политички злосторства, како и кон малтретирање на критички настроени новинари.Односите со Израел и натаму се напнати во закочените напори да се обнови нормалниот тек на нештата помеѓу двете земји  по инцидентот со „Мави Мармара” на 31-ви мај 2010 година, кога турскиот брод кој носеше хуманитарна помош за опустошената Газа беше нападнат во меѓународни води  и деветмина политички активисти и хуманитарни работници на бродот беа убиени од израелските командоси. Можеби најзаканувачко од сето ова по турската визија за пријателски и економски просперитетен регион е стравот дека судир со Иран може да доведе до многу разузнавачка војна. Конечно, претечувањето на арапските немири може да произведе цела низа негативни ефекти поради воените упади на Европа и на САД, како што навестува тековната интервенција во Либија. Иако оваа ситуација на Турција и понуди можност да се наметне како миротворец, главниот ефект на оваа ситуација засега е генерирање на опасни геополитички тензии внатре во и надвор од регионот. Се на се, Турција од првата декада на 21-от век излезе како битна земја во светските текови, за која често се зборува со егзалтирани термини дека заслужува да биде прифатена како најновата членка на БРИК (кованица за земјите кои беа пример за економии во подем: Бразил, Русија, Индија и Кина) и која и регионално и глобално дејствува на начин кој може да послужи како пример од повеќе аспекти.Турција не може самата да го надмине постојаниот дефицит на глобално лидерство, но нејзината дипломатија во текот на изминатата деценија фрла светлина врз мрачното небо. Турција, повеќе од која и да е друга земја на светот му нуди збир на нацрти кои ги отсликуваат контурите на она во што би можело да се претвори бенигното глобално лидерство. Таквото лидерство е итно потребно за да се справи со деструктивните страни на засилената глобализација и со неодговорените предизвици на целата низа еколошки, етички и политички закани по добробитта на народите во регионот и во светот. /крај/aljazeera/(Ричард Фалк е професор по меѓународно право на Универзитетот „Принстон” и истражувачки професор по глобални и меѓународни студии на Универзитетот на Калифорнија, Санта Барбара. Во моментов ја отслужува четвртата година  како Специјален известувач на ОН за човековите права на Палестинците)



©Makfax.com.mk Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.

Анализи

Силјановска vs Пендаровски: Кој добива, а кој губи во битката на социјалните мрежи и медиумите?

Објавено пред

Претседателските кандидати Стево Пендаровски и Гордана Силјановска-Давкова најмногу се спомнуваат во медиумите, а најмалку се популарни меѓу твитерџиите. Во негативен контекст почесто е споменувана Силјановска на социјалните мрежи „Феjсбук“ и „Твитер“, но и во медиумите.

dobivaj vesti na viber

Ова го покажа првата сентимент-анализа на истражувачкиот центар на „Макфакс“, која се изработуваше во периодот од 1 до 9 април годинава. Процесот на изработка на анализата е базиран на компјутерски алгоритми и има задача да одреди во каков контекст (многу негативен, негативен, неутрален, позитивен или многу позитивен) е напишан одреден текст или дел од текстот.

Преку системот беа анализирани 220 медиуми, како и објавите и коментарите на над еден милион корисници на „Фејсбук“ и твитовите од 300 илјади профили. Тестирањата на платформата покажaа дека користените технологии даваат резултат со точност поголема од 80 проценти.

Според анализата, имињата на Силјановска-Давкова и на Пендаровски почесто се споменуваат во медиумите отколку на социјалните мрежи „Твитер“ и „Фејсбук“. Во првите девет дена од месецот тие биле споменати вкупно 3.515 пати. На „Фејсбук“ биле споменати речиси двојно помалку, а најмалку биле споменувани на „Твитер“.

Силјановска, според оваа анализа, најмногу била спомената на веб-порталите „Република“, „Курир“, „Инфомакс“ и на „Прес 24“, а Пендаровски на „Прес 24“, „Макпрес“, „24 инфо“ и на „Вечер“. Од инфографикот може да се види комплетната слика за тоа во кој медиум биле најмногу застапени двајцата претседателски кандидати.

Во однос на контекстот на споменување во медиумите може да се заклучи дека постои тесна разлика меѓу Силјановска и Пендаровски, иако кандидатката зад која стои опозициската ВМРО-ДПМНЕ предничи со негативните коментари.

Па, така, во многу негативен контекст Силјановска била спомената 201 пат, а Пендаровски 136 пати. Ако таа била спомната 914 пати во негативен контекст, Пендаровски во истиот контекст бил спомнат 778 пати. Тој предничи и во однос на неутралните спомнувања во медиумите, а Силјановска предничи во однос на позитивните споменувања. Тесна е разликата меѓу многу позитивните конотации, во кои биле ставени двајцата претседателски кандидати на кои се однесува анализата, во која за 8 споменувања предност има Пендаровски.

Според податоците од аналитичкиот центар на „Макфакс“, претседателскиот кандидат Пендаровски е попопуларен од Силјановска во однос на бројот на споменувања. Во многу позитивен или позитивен контекст меѓу твитерџиите тој е споменат 231 пат, а Силјановска 201. Во однос на тоа дали кандидатите се споменати во негативен или многу негативен контекст за нијанса води Силјановска, која е спомената 401 пат, а Пендаровски 389.

Слична ситуација може да се види и на „Фејсбук“, каде што Пендаровски има предност во однос на бројот на споменувања. Ако Силјановска била спомената 481 пат во многу негативен или во негативен контекст, Пендаровски е споменат 429 пати. Кај претседателскиот кандидат зад кој стои СДСМ поголем е бројот на позитивни или многу позитивни споменувања на социјалната мрежа „Фејсбук“.

Според сето ова, Силјановска има поголема вредност на вкупниот сентимент во негативен контекст на социјалните мрежи и во медиумите од Пендаровски. Важно е да се потенцира дека не станува збор за анкета што ги мери гласовите за кандидатите, туку за начинот на кој тие се прикажани и коментирани во интернет-просторот. Истражувачкиот центар на „Макфакс“ на почетокот на кампањата за претседателските кандидати спроведе анкета.

Целосната методологија за начинот на изработката на сентимент-анализите на истражувачкиот центар на „Макфакс“ е достапна на следниот линк.

Прикажи повеќе...

Анализи

СЈО со детали: Како Камчев и Мијалков ги переле парите градејќи империја

Објавено пред

Злосторничко здружение, кое функционирало повеќе од 8 години, од 2009 година, кога биле отворани и затворани фирми, перени милиони и милиони евра, биле менувани сопственици, бил купуван огромен имот, отворани фирми на офшор-дестинации за еднократна употреба, префрлувани пари преку кипарски банки, а потоа овие испрани пари влегуваат како основачки влогови за да формираат македонски фирми.

dobivaj vesti na viber

Вака накусо може да се опише случајот „Империја“ на специјалното јавно обвинителство (СЈО), каде што, меѓу другите, осомничени се едни од највлијателните луѓе во земјата, бизнисменот Орце Камчев и поранешниот директор на УБК, Сашо Мијалков.

Три месеци по почнувањето на истрагата, обвинителството излезе со детали за еден од најобемните предмети за кој засега е утврдено дека се испрани речиси 11 милиони евра.

Истрагата е проширена за „Графички центар“ и за „Медија принт Македонија“ (МПМ), извршени се претреси во фирмите, осомничените се испрашани и собрани се докази.

Соработката меѓу Македонија и Кипар е воспоставена, па сега, конечно, на виделина излегуваат и имињата на оние што се криеле зад офшор-фирмите преку кои се переле пари.

Од крајот на јуни до крајот на октомври 2018 година некои од осомничените од „Империја“ биле под посебни истражни мерки.

„Мијалков не беше под посебни истражни мерки, Камчев многу внимателно зборуваше по телефон, но не и другите осомничени“, велат од СЈО.

Без разлика како ќе се одвива понатаму истрагата за „Империја“, со оглед на тоа што статусот и истрагите на СЈО сè уште се неизвесни, оттаму велат дека собрани се речиси 90 отсто од доказите за случајот да може да продолжи понатаму.

Злосторничкото здружение се распаѓа кон крајот на 2017 и почетокот на 2018 година кога осомничените почнуваат да земаат кредити за да се раздолжат, но тоа не значи дека тука завршуваат и нивните поединечни активности.

Под лупа на СЈО е и фирмата поврзана со семејството Мијалкови, „Бест веј инвестмент“, формирана веднаш по обеледонувањето на таканаречените бомби во 2015 година, чиј сопственик е синот на Сашо Мијалков, Јордан. СЈО истражува како се ширел бизнисот и како оваа фирма успева да заработи огромни суми и да стекне голем имот само за три години работа. „Бест веј инвестмент“, ако во 2016 година имала приходи од 816 илјади евра, во 2017 година веќе приходите ѝ растат на 9,6 милиони евра, што само покажува дека независно кој е на власт, бизнисите на Мијалков работат со полна пареа.

Краен сопственик на мистериозната „Ексико“ бил Камчев

Натписот на поштенското сандаче на улицата Иван Милутиновиќ во Скопје сведочи за постоењето на „Ексико“, чие сопствеништво е скриено

Центарот на истрагата за „Империја“ се познатата офшор-фирма „Ексико“ и бизнисменот Орце Камчев.

Истрагата утврдила дека зад првата фирма-мајка на „Ексико“, „Делта инвестмент“ од Белизе, всушност се крие таткото на Орце Камчев, Илија. Од оваа фирма, која поседуваше акции во големи акционерски друштва, а се јавуваше и како еден од сопствениците на атрактивните плацови на Водно, досега сите креваа раце и демантираа дека стојат зад неа.

Истрагата на СЈО утврдила дека по Илија Камчев, набргу како краен сопственик фигурирал и поранешниот директор на македонски „Телеком“, Жарко Луковски, а кога сопствеништвото на фирмата се сели во Америка, односно сопственик станува извесна „Калвус ЛЛЦ“ (Calvus LLC) од САД, крајниот сопственик е всушност Орце Камчев.

Од оваа американска фирма кон „Ексико“ се влеваат 1,6 милион евра како прилив, а дел од овие пари завршува на личната сметка на Камчев, додека со дел се купувани имот и земјиште во Гевгелија, на кое понатаму е предвидено да се градат казина.

Подоцна, а и до ден-денеска, сопственик на „Ексико“ е фирмата со швајцарски капитал „Т&МЈ инвестмент“ од Лугано, Швајцарија, фирма зад која оперативните сознанија покажале дека краен сопственик е член на семејството Мијалкови. Од швајцарската фирма кон македонската „Ексико“ немало никаков прилив или одлив на пари.

„Ексико“ не е единствената фирма преку која функционирало ова злосторничко здружение. Колку за пример, во истатата 2009 година офшор-компанијата „Хоспитал менаџмент груп ЛЛЦ’ од Кипар ја основа клиничката болница „Систина“. Понатаму, оваа компанија го продава имотот на друга офшор-компанија од Панама. „Орка холдинг“ го купува уделот од панамската, па повторно ѝ го продава на „Систина“, со што фактички Камчев внесува удел од „Хоспитал менаџмент“ од Кипар во Македонија.

Сомнежи за перење пари преку кипарски банки

Преку кипарски банки парите влегуваат во земјата

Значаен дел од истрагата на СЈО за „Империја“ има и фирмата „Финзи“ – истата фирма за која во таканаречените бомби можеше да се слушне дека одела набавката за опрема за следење интернет-комуникации за МВР. Министерството, додека на чело на УБК беше Мијалков, наместо директно да ја набави изреалската опрема за прислушување, тоа го правела преку „Финзи“. Во текот на истрагата за случајот самоубиство изврши директорот на „Финзи“, Коста Крпач, во април 2016 година.

Сега истрагата за „Империја“ повторно допира до „Финзи“, фирма основана од „Финзи ЛЛЦ“ во САД. Краен сопственик на оваа компанија, според СЈО, повторно е Орце Камчев.

Во неколку наврати од „Финзи ЛЛЦ“ преку кипарска банка кон македонската „Финзи“ биле исплатувани 650.000 евра. Во тоа време, односно во 2009 година, директор на „Финзи“ во Македонија е Владислав Стајковиќ, брат на Небојша Стајковиќ, поранешен помошник-министер за информатичка технологија во МВР.

Овие пари понатаму влегуваат како основачки влог во „Систина кардиологија“, фирма што подоцна е преименувана во „Си-Фи-Кар“ („Систина“, „Финзи“, “Кара“). Во 2012 година, според СЈО, кога парите веќе се испрани, американската мајка-фирма се затвора и се отвора нова фирма, во која Крпач влегува како директор, а на истата сметка легнуваат парите од израелската донација за опрема за прислушување.

„Не купуваат компании за да работат со нив, туку за да извлечат што можат“

Орце Камчев и Сашо Мијалков, клучните играчи во „Империја“

Многу компании, офшор, стотици папки со документи и изјави од сведоци содржи еден од најобемните предмети на СЈО – „Империја“. Од она што беше претставено пред новинарските екипи, неизбежен е заклучокот дека од досегашната истрага и собраните докази станува збор за класични примери за сомнежи за перење пари пред кои надлежните институции со години молчеле или се откажувале од гонење поради немање докази.

Дел од истрагата е отстапен и на купувањето на „Бетон Штип“ од страна на ТИМ ДОО, „Орка холдинг“, „Езимит“ ДООЕЛ и „Ексико“.

„Кога тие купуваат компанија, не ја купуваат за да ја работат, туку да извлечат што може од имотот на компанијата“, велат од СЈО.

Па, така, и овој пат сознанијата говорат дека од „Бетон Штип“ се извлечени 4 милиони евра, односно газдите ги тераат акционерите со парите да купуваат имот, а понатаму како што се извлекуваат парите, така се инвестираат во други зделки за што патем говорат и последните информации дека речиси 250 работници веќе ги напуштаат работните места од „Бетон Штип“ и истовремено преку суд си ги бараат неисплатените плати за последните четири месеци.

Дел од истрагата го опфаќа и „Фершпед“, односно од моментот кога Кираца Трајковска, која беше еден од мнозинските акционери во “Фершпед“, поради долг во Еуростандард банка, преку посредник побарала кредит од Стопанска банка АД Битола. Камчев, кој е дел од Управниот одбор на банката, наместо кредит, според СЈО, на Трајковска ѝ понудил преку физички лица да ѝ бидат префрлени парите по што биле ослободени нејзините акции од „Фершпед“.

За да им ги продаде акциите на странски инвеститори, таа го ангажирала брокерот Јованче Тасковски. Но, за нејзината намера дознал Штерјо Наков, кој побарал помош од Мијалков, со цел тој да ги купи акциите. Мијалков се договора со Камчев да ја изиграат, па без нејзино знаење, според СЈО, Ненад Јосифовиќ ги продава акциите на физички и правни лица поврзани со Наков за 4 милиони евра повисока цена од реалната. Парите од зделката завршуваат во фирма чии сопственици се „Ексико“, „Орка холдинг“ и „Тимох“.

Во делот од истрагата за „Империја“ влегуваат и стари случаи, кои претходно во обвинителствата завршувале со откажување од гонење поради немање доволно докази. Таков пример е истрагата за „пропаѓањето“ на „Орка спорт“, „Орка текстил“ и други фирми во сопственост на сега покојниот Илија Камчев. Данокот се избегнувал да се плаќа преку лажни стечаи, обезвреднување на имотот и формирање офшор-компании, а потоа парите „чисти“ биле внесувани во земјата, односно целиот имот бил пренесуван на новоформирани компании.

На овој начин, впрочем, и се градела целата империја – преку лојални соработници, изигрување на законитe и формирање компании за еднократна употреба.

Како ќе заврши истрагата и дали случајот ќе добие епилог останува неизвесно. Засега Орце Камчев и Сашо Мијалков се во домашен притвор, а конечниот збор ќе го каже Врховниот суд.

Освен Камчев и Мијалков, осомничени во случајот „Империја“ се и Ратка Куноска-Камчева, мајка на Камчев и неизвршен член на Одборот на директори на „Орка ходинг“, Кристина Камчева-Стојческа, сестра на Камчев и неизвршен член на Одборот на директори на „Жито полог Тетово“, Лилјана Гајдоска, правник во фирмите на Камчев, неизвршен член на Одборот на директори на ЗК „Пелагонија“, Тодор Мирчевски, директор на „Ексико“, Владислав Стајковиќ, сопственик на НВСП, доскорешен директор на „Мобико“ и поранешен директор на „Финзи“, Ванче Мијалчев, извршен директор на „Бетон Штип“, Јованче Тасковски, брокер, и Дејан Јанев од „О.Т.Е. инвест“.

Прикажи повеќе...

Анализи

Политиката го подели СЈО на табори

Објавено пред

„Чарлиевите ангели“ ги нема. Катица Јанева, Ленче Ристоска и Фатиме Фетаи речиси една година не се појавуваат на заеднички прес-конференции. Во јавноста и на социјалните мрежи сè погласни се критиките за работата на специјалното јавно обвинителство и ослабената доверба во оваа институција.

dobivaj vesti na viber

Три и пол години по формирањето, целосен судски епилог има само за два случаја а сè погласни се шпекулациите дека во СЈО владее поделеност на обвинителите на табори, кои меѓусебно не се согласуваат за дејствувањето на ова обвинителство, па тие разлики во мислењата лесно се забележливи и во јавноста.

Трите жени, кои беа симбол за СЈО, ретко може се видат заедно во јавноста, а речиси една година Ленче Ристоска и Фатиме Фетаи не даваат заеднички изјави. Според нашите извори, со слични ставови на една страна биле обвинителките Катица Јанева и Лиле Стефанова, а на друга Ленче Ристоска и Фатиме Фетаи.

Од друга страна, сè поприсутна во јавноста е главната специјална обвинителка Катица Јанева, која, според најавите, во вторник ќе се појави на „1ТВ“, каде што заедно со обвинителите Лиле Стефанова и Трајче Пеливанов треба да одговараат и на прашања од гледачите. Токму во фирмата сопственик на „1ТВ“, „БМЈ медиа груп“, работи синот на Јанева, младиот гевгеличанец Лазар Јанев, за кого веќе беше објавено дека пред вработените бил претставен како директор на правна служба. Пред точно два месеца Јанева беше гостинка на „1ТВ“ и се фотографира со сопственикот на телевизијата, Бојан Јовановски, со назнака дека станува збор за работен состанок.

Во СЈО во последната година во целост се смени практиката на комуникација со јавноста. Последната прес-конференција СЈО ја одржа на 21 март минатата година.

Повеќе нема брифинзи со новинари, а на обвинителките Ристоска и Фетаи не им е дозволено да даваат интервјуа и изјави. Целосна затвореност владее и во однос на истрагите. Случајот „Империја“, во кој, меѓу другите, се осомничени и бизнисменот Јордан Камчев и ексдиректорот на УБК, Сашо Мијалков, беше отворен пред повеќе од 2 месеца, а од СЈО нема дополнителни информации, освен дека истрагата е сложена.

Сите обиди на „Макфакс“ да обезбедат брифинг за случајот беа залудни. Новинарите меѓу себе коментираат дека ова обвинителство, кое наметна транспарентно работење, последнава година се затворило, иако обвинителите поминале серија обуки за комуникација со јавноста. Тоа остава простор за шпекулации во постапувањето по предметите на обвинителството. Од друга страна, во редовното Обвинителство се спроведува тренинг за односи со јавноста на обвинителите.

Според нашите информации, во специјалното јавно обвинителство меѓу некои од вработените владее незадоволство од начинот на работа, особено по последните политички случувања, амнестии и повици за помирување, кои во голем дел влијаат и врз актуелните предмети што се во судска постапка, но и на оние што се во истрага и предистрага, а во кои, меѓу другите, се вклучени и Сашо Мијалков, Елизабета Канческа-Милевска, Али Ахмети, Бујар Османи.

Ексминистерката за култура, КанческаМилевска, е инволвирана во предистрагата за предметот „Скопје 2014“, кој е еден од најобемните предмети на СЈО, за Мијалков се водат повеќе судски постапки, а предметот за агенцијата за обезбедување СГС е во предистрага.

Во процесот на помирувањето наголемо се споменуваа и измените во Кривичниот законик, односно член 353, став 5, кој ја регулира злоупотребата на службената положба преку јавните набавки. Доколку дојде до промена на овој член, како што беше најавувано, помали казни или ослободување од одговорност ќе добијат голем број обвинети во случаите на СЈО, меѓу кои и Мијалков.

Уставниот суд сè уште не расправал по иницијативата на адвокатот Еленко Миланов, кој бара судиите да се произнесат за овој член од Кривичниот законик.

Сите овие политички инволвирања, кои допираат и до СЈО, според нашите извори, довеле до голем раздор во работата на институцијата, која има годишен буџет од 3,7 милиони евра. Некои од обвинителите се разочарани од фактот што нивните предмети и нивната работа зависат исклучително од тековната политичка ситуација, па токму затоа во последниот период и не се работи на нови предистраги бидејќи се чека исходот од тоа што ќе се случува со институцијата и дали евентуално одредени функционери од претходната, но и од актуелната власт, ќе избегнат одговорност.

Прикажи повеќе...

Најново

Свет6 часа

Кинескиот претседател со предупредување до Блинкен: „Вашингтон едно кажува друго прави“

„Вашингтон мора да престане „да кажува едно, а да прави друго“, како и да престане да го третира Пекинг како...

Македонија9 часа

„Не е законски да не е осигурана Клиниката, за тоа треба да преземе одговорност менаџментот“, кажа Демири

Министерот за здравство Илир Демири кажа дека штетата на Токсикологија е покриена, откако имаше хаварија со цевката за парно. „Клиничкиот...

Македонија9 часа

„Не е точно дека со ДУИ подготвуваме сценарио за бојкот на вториот круг на претседателските избори“, кажа Ковачевски

Претседателот на СДСМ, Димитар Ковачевски кажа дека не е точно дека подготвуваат со ДУИ сценарио за бојкот на вториот круг...

Топ12 часа

Во тешка сообраќајна несреќа загина 20-годишник од Прилепско

Вчера во 12.16 часот во ОВР Прилеп било пријавено дека на регионалниот пат Македонски Брод–Прилеп, кај село Новоселани, се случила...

Македонија12 часа

Маскиран со „фантомка“ влегол во казино во Лешок, репетирал автоматската пушка и украл 329.780 денари: притвор за 28-годишник

Јавен обвинител од Основното јавно обвинителство Тетово донесе Наредба за спроведување истражна постапка против 28-годишен жител на Непроштено, осомничен за...

Свет14 часа

Јенс Столтенберг: Украина се уште може да ја добие војната против Русија

Генералниот секретар на НАТО Јенс Столтенберг изјави дека Украина се уште може да победи во војната против Русија, но дека...

Свет14 часа

Израел е подготвен да прифати ослободување на помалку од 40 заложници, пишуваат медиуми

Израел е подготвен да го ублажи барањето од Хамас и да ослободи 40 заложници во замена за привремен прекин на...

Македонија15 часа

ВМРО-ДПМНЕ: Над 180.000 гласови предност се обврска за ВМРО-ДПМНЕ Македонија повторно да ја врати на народот

180.000 гласа разлика во корист на Силјановска Давкова и ВМРО-ДПМНЕ пред Пендаровски и СДС е порака дека народот сака промени...

Свет15 часа

Америка и испраќа на Украина скап пакет оружје, откриeно што може да има во него

Веќе во петок, САД би можеле да објават нов пакет оружје за помош на Украина во вредност од шест милијарди...

Регион15 часа

Лекари во Загреб вградиле мозочен стимулатор на маж со Паркинсонова болест : „Може да вози велосипед, да плива“

Уште еден голем успех на хрватските лекари. Тим хирурзи во болницата Дубрава прв во овој дел од Европа вгради мозочен...

Свет15 часа

Русите уапсија двајца нивни војници за грозоморни злосторства

Двајца руски војници се приведени под сомнение дека убиле пет лица во окупираниот дел од областа Херсон. Александар Осипов и...

Македонија1 ден

Ковачевски: Ќе продолжиме да се бориме за секој граѓанин и за европската иднина на Македонија

„Вчера граѓаните нѝ пратија силна порака и ние таа порака ја слушнавме. Но, се лажат сите кои мислат дека ќе...

Македонија1 ден

Јакимовски до Муцунски: Прв излегов и го признав поразот, а тие во алкохолизирана состојба едвај го прочитаа тоа што го напишале

„Колегата Тимчо Муцунски се подбивал со мојот резултат на овие претседателски избори, притоа обидувајќи се малку да биде вицкаст. Иако...

Македонија1 ден

Мицкоски до СДСМ и Ковачевски: Нека не ве чуди што ве снајде вчера

Мириса на промени, бранот започна и нема запирање. Она што го говорев кога дојдов тука пред некоја недела, стана вистина....

Македонија1 ден

Позитивна оценка за првиот круг од претседателските избори, забелешки за острата и негативна реторика од страна на ОБСЕ/ОДИХР

Првиот круг од претседателските избори беше конкурентен и гласачите можеа да направат информиран избор. Меѓународната набљудувачка мисија на ОБСЕ/ОДИХР во...

Македонија1 ден

Во прв круг за претседател е избран само Киро Глигоров со освоени 715.087 гласа, Силјановска-Давкова и Пендаровски вторпат одат во втор круг

По вчерашниот прв круг од седмите претседателски избори, Киро Глигоров остана единствениот претседател избран во прв круг од осамостојувањето до...

Топ1 ден

Маж од Радовиш со месеци сексуално вознемирувал малолетно девојче

Радовишанец со месеци силувал малолетничка Вчера, во Полициската станица Радовиш било пријавено дека 45-годишен жител на Радовиш во периодот од...

Македонија1 ден

Таткото на Вања ќе оди во куќен притвор, Врховниот суд му ја уважи жалбата

Врховниот суд ја уважи жалбата на таткото на убиената Вања Ѓорчевска. Со тоа укинат му е притворот и определени се...

Македонија1 ден

Ангелов за ДУИ: Со пушка дојдоа на власт, со пенкало да ги отераме на буништето на историјата

Колку и да е убедлива, победата нема да биде комплетна доколку ДУИ не биде срушена од власт, вели претседателот на...

Македонија2 дена

Стевчо собра повеќе потписи од гласови – поразот на Јакимовски главна тема на социјалните мрежи

Кандидатот за претседател на ГРОМ и актуелен градоначалник на скопската општина Карпош, Стевчо Јакимовски, на вчерашниот прв круг од претседателските...